We hebben het management niet nodig voor #agility

Een van de onomstreden goeroes in de agile beweging deed de volgende uitspraak: The problem isn’twith the people, it’s with the system. Only management can change the system. Nu heb ik niet de pretentie om in de shaduw van deze man te staan, want vergeleken bij hem rommel ik maar wat aan in de agile marge, maar toch voel ik mij gedreven om hier op te reageren. Dit is wat ik er van vind.

We leven in een tijd waarin er een grote behoefte is aan een andere vorm van bestuur en management. Onderhuids broeit er een ontevredenheid bij gewone mensen die hun steentje bijdragen in de organisaties waar zij een rol in spelen. Sommigen wachten apathisch hun pensioen af, anderen zetten zich actief in voor verbetering. En ja voor een belangrijk deel  is het “het systeem” dat de mensen maakt tot wie zij zijn. Maar de stelling dat alleen managers het systeem kunnen wijzigen is er een die niet tot mijn paradigma behoort. Wij, de gewone mensen, wij veranderen het systeem en als wij de managers niet mee krijgen dan veranderen we de managers. Immers het systeem, dat zijn wij zelf en managers spelen daar maar een zeer beperkte rol in. Als zij hun werk niet goed doen dan gaan wij door ondanks hen. Alleen de dienende leiders overleven het bij de mensen die echte waarde toevoegen.

Daarnaast vind ik intinsieke motivatie vele malen belangrijker dan wat een manager wil, mijn hele leven heb ik gedaan wat ik zelf wil en gezocht naar een plaats waar dat mogelijk was. Kwam er een manager voorbij die mij wilde vormen, in plaats van verder brengen, dan ruilde ik deze in door weg te gaan. Uiteindelijk resulteerde dat in dat ik zelfstandige werd, al zeventien jaar geleden. Is er iets verandert aan wat ik doe, los van de ervaring die ik heb opgedaan? Niets helemaal niets, ik ben intrinsiek gemotiveerd, het voordeel van een zelfstandige is geen baas meer, maar wel een opdrachtgever. Iemand die op mij zit te wachten omdat ik iets heb wat voor hem van waarde is. 

Terug naar agility in organisatie. Je kunt het natuurlijk implementeren, er zijn verschillende raamwerken. Meestal worden die niet begrepen door het management, maar omdat ze denken dat ze daardoor kunnen besparen, zegt men ja tegen de investering en besteedt men vele euros aan training. Als je dat wilt, is dat ok, neem contact met me op en ik een maak een training voor je. Helemaal op maat. Maar als je nu even een paradigmaverschuiving maakt, agile implementeer je niet. Agile word je door je gedachten te laten veranderden en dat is iets wat we samen doen. Revoluties komen van onder af. Het is niet de enkeling die het verschil maakt, maar de grote massa die verandering wil.

Ik zou willen zeggen: The future is with the people, they will shape the system. The only thing management can do is to go with the flow of change.

Ik ben uitermate positief over de toekomst!

Organiseert u volgens de #hark, mijn voorkeur gaat uit naar de #cirkel

We leven in tijden van disruptie, de afgelopen eeuw gingen gepaard met een enorme vooruitgang. Veel ziekten zijn te genezen, arbeid is minder zwaar geworden, armoede is afgenomen en als je naar het relatieve aantal slachtoffers van oorlogen kijkt is ook dat aan het dalen. Alleen het klimaat is misschien niet vooruit gegaan, maar als je bedenkt dat we met 7 miljard mensen de aarde moeten delen is dat ook niet vreemd. Ik ben positief over de toekomst dus ik denk dat de redelijkheid het zal winnen van hen die denken dat de aarde niet opwarmt. Op het meeste heeft de mens vooruitgang geboekt, op een ding staan we echter al eeuwen stil, de wijze waarop we leiding geven aan organisaties. 

Kijk maar naar een organogram, wat zie je? Iemand aan de top … de CEO … de baas … de sterke man of vrouw … de persoon die de leiding geeft. Of je nu een bedrijf, divisie, afdeling, team of een project managet. Top-down is het heersende paradigma, dat van de hark. De belangrijkste projectmanagementmethode, PRINCE2, kent de Executive een ongekende macht toe en wanneer dat niet werkt zeggen zelfbenoemde goeroes dat de opdrachtgever zijn rol moet nemen. In wezen roepen ze op tot een dictatuur, met de opdrachtgever als Koning en de projectmanager als zijn leenheer. Is het niet vreemd, dat we vinden dat landen, gemeentes op een democratische manier bestuurd moeten worden, terwijl we dat niet vinden voor het bestuur van (project)organisaties. Dat is naar mijn mening aan revisie toe. Ik roep elke manager op om de hark te vervangen door de cirkel. Om het verlichte despotisme van de manager te veruilen voor de wijsheid van menigten!

Van oudsher verzamelden mensen zich rond het kampvuur om te overleggen, de cirkel is ons aangeboren. Niet de rechthoekige tafels met in het middelpunt of aan het hoofd de voorzitter. Maar de cirkel van mensen die gelijkwaardig zijn en hun unieke talent inzetten ten bate van de organisatie waarvoor zij werkzaam zijn. De hark gaat over command and control, over wantrouwen. De cirkel over vertrouwen en over verbondheid. Als u behoefte voelt te reageren in mijn timelines zegt dan niet dat dit nooit zal werken, maar vertel mij waar uw liever werkt? Een plaats van wantrouwen of juist een van vertrouwen. Geef mij maar de cirkel, waar ik mijn collega’s aan kan kijken. Waar het lot van de organisaties in ons aller handen ligt.

Gelukkig is er een revolutie gaande die onze projecten en onze afdelingen blijvend zullen veranderen. Ik denk dat vele lijn- en projectmanagers deze revolutie niet zullen doorstaan. Maar gelukkig zijn er anderen die hun plaats in zullen nemen en de krachten in mensen de ruimte geven en benutten tot heil van onze wereld. Voor goede, dienende leiders is er altijd een plek, voor leiders van de cirkel, maar niet meer voor de horken van de hark!

Hoe je de #agile mindshift sneller kunt doormaken

Ik heb het al vaker geblogd, zonder agile mindset geen transitie! De hersenen zijn plastisch en veranderen bij elke ontmoeting en bij elk boek dat je leest, elk verhaal dat je hoort. En ja je leert het meeste door te doen, maar als je enkel doet dan is de kans heel klein dat je een echte agile mindset shif zult beleven, je doet dan mogelijk alsof – waar niets mis mee is – maar je zou nog een stap verder kunnen gaan en agility in je persoonlijkheid te verankeren. In deze blog mijn manier, die overigens niet de enige juiste is, maar het is wel de mijne. Ten eerste laat ik me prikkelen door iemand die ik hoog acht, iemand die bewezen heeft dat hij het kan. Bij agile was dat mijn goede vriend Bert. Die al meerdere grote agile transformaties heeft meegemaakt als agile leader. Ik ben hem dankbaar voor elke keer dat hij mij uitdaagde. Kortom een mentor die je verder helpt, dat heb je nodig. Maar dan begint het pas. Hoe krijg je een andere bedrading in je hersenen.

Simpel door ze te voeden, sterker nog, te overvoeden. Ik heb me ondergedompeld in de literatuur, een parallel traject aan de vele gesprekken met Bert, lezen lezen. Dat heeft bij mij geleid tot een volledige mindset shift, die de wereld er anders deed uitzien. Veel positiever, met meer onzekerheid en tegelijkertijd veel minder risico. Laat ik een paar boeken met je delen, die de moeite waard zijn om je mindset shift te bespoedigen.
Boeken over Agile:

  • LeSS, hoewel ik ook het boek over SAFe heb gelezen, vind ik LeSS veel dichter komen bij de agile mindset. Niets mis met SAFe maar het lijkt me levensgevaarlijk als je uit de PRINCE2-MSP school komt (zodra je de shift hebt doorgemaakt begrijp je wat ik bedoel). Ik zou eerst LeSS lezen en daarna pas SAFe. Eerst de Minset dan de transformatie. 
  • Scaling Lean & Agile Development van Graig Larman en Bas Vodde. Hele mooie sprekende voorbeelden van agile in de praktijk van alle dag, maar ook met try … en avoid … statements. Wanneer je het leest dan voel je je mindset veranderen en tegelijkertijd zie je de logica ervan.

Boeken over Lean:

  • Toyota Kata van Mike Rother, zelden heb ik zo’n mooie heldere beschijving gelezen over een andere mindset. Hoewel het hier over de gedragspatronen gaat die Toyota aan haar medewerkers leert, gefocussed op het lean organiseren, geeft het heel mooi aan dat een minset vooraf gaat aan en veel belangrijker is dan de hele transformatie. Wijze lessen over het verschil tussen het implementeren van Lean en het leven van Lean. De lessen zijn essentieel voor elke agile coach.

Over management en organiseren:

  • Six Simple Rules van Yves Morieux en Peter Tollman, een prachtige verklaring over hoe onze managers in de afgelopen decennia de organisaties maar liefst zes keer complexer hebben gemaakt dan noodzakelijk.
  • Reinventing Organizations van Frederic Laloux over de evolutie van een nieuwe vorm van organiseren. Over wat je zou kunnen doen om een volledig zelfsturende organisatie te krijgen. Prachtig, een adembenemend relaas over de organisatie waar je graag zou willen werken.
  • Holacracy van Brian J. Robertson, die het plechtige moment beschrijft waarop de bedrijfsleiding de macht overdraagt aan een grondwet. Geen macht meer gevestigd in mensen, maar in rollen. Mooie richtlijnen voor vergaderingen en overleggen die de organisatie verder brengen.
  • Management for Happiness van Jurgen Allepo. Mens, als ik zulke managers had gehad dan was ik nooit voor mezelf gaan werken. Hoe je werken leuk kunt maken.

Over communiceren:

  • Geweldloze communicatie van Marshall b. Rosenberg, over hoe we op een niet bedreigende manier met elkaar toch moeilijke onderwerpen kunnen bespreken. Zowel zakelijk als prive een aanrader.
  • Appreciative Leadership van Diana Whitney hoe je al vragend mensen in hun waarde laat en verder leidt. Verdiepende communicatieliteratuur.

Zo maar een paar boeken die ik de afgelopen maanden heb gelezen, boeken die mijn wereld veel wendbaarder hebben gemaakt dan ik ooit had durven dromen.