Wat is Agile met een grote A?

In deze reeks blogs ga ik je overtuigen om naar de workshop te komen die ik op 1 november om 11:30 geef op het IPMA Jaarcongres. De workshop gaat over Agile met een grote A en hoe dat jouw organisatie kan veranderen. Dat is het thema waar ik het met je over wil hebben en waarover we samen gaan nadenken.

Ik heb gekeken naar de worstelingen met Agile, geluisterd naar de felle discussies en aanvallen over en weer en ben tot de conclusie gekomen dat de Agile discussie een nieuwe wending nodig heeft. Niet terug naar het Manifesto, maar verder naar echte wendbaarheid. Dat heb ik dan maar even Agile met een grote A genoemd.

Eerst een aantal leidende gedachten. Vind je ook niet dat discussies over wendbaarheid niet zouden moeten ontaarden in dogmatische haarkloverij? Maar dat we moeten onderzoeken wat in een bepaalde situatie werkt. De discussie over wel of geen projectmanagers doet er echt niet toe. Ik ken hele goede Agile mensen, maar ook hele nare waar ik liever niet mee zou willen samenwerken. Ook ken ik projectmanagers die door en door dienend zijn, terwijl sommige onuitstaanbare dictators zijn.

Wat we nodig hebben zijn leiders die ons ondersteunen om het beste te geven wat we aan talenten in huis hebben. Leiders die organisaties omvormen tot waarde creërende instituten, die het beste met mens, samenleving en planeet voor hebben. Daar zijn we naar op zoek, niet meer maar ook niet minder. Als ik één wens zou mogen doen, dan zou het wel deze zijn, dat de ‘betwetertjes’ voor eeuwig zullen zwijgen.

Wat is dan Agile met een grote A? Let op hier komt een voorlopige definitie, die ik aan het eind van deze reeks iets zal aanpassen:

Het is een allesomvattende niet op schrift te stellen filosofie over organiseren, die steeds het beste wat we hebben als uitgangspunt neemt en empirisch toetst in welke mate dit voldoet aan de behoefte van het moment.

Kortom een bewust denken over organiseren dat evolueert, zich aanpast en meebeweegt in de tijd. Dus niet een agile mindset, maar een Mindset die Agile is. In de komende dagen tot het congres publiceer ik de volgende onderwerpen die deze gedachte verder uitwerken:

  1. Agile met een grote A omvat alles
  2. Agile met een grote A is niet te beschrijven
  3. Agile met een grote A is een filosofie over organiseren
  4. Agile met een grote A neemt het beste als uitgangspunt
  5. Agile met een grote A toetst de uitgangspunten empirisch
  6. Agile met een grote A ontdoet zich van beklemmende paradigma’s
  7. Agile met een grote A is een hypothese, niet meer dan dat

Ik hoop dat je naar het congres komt en luistert naar de oplossing die ik voorstel.

Vertrouwen: Keuze of Gevolg (#agileleider)

Elk jaar gaan we op wintersport, ik kan daar al maanden van te voren naar uitzien. Want als je ergens wendbaar moet zijn dan is het wel op de ski’s. Een gesprek dat ik afluisterde in de skilift. Een drukke manager die, tijdens zijn en mijn vakantie, met zijn medewerkers op kantoor de status van een project doorsprak. Ik zei nog: ‘Ze laten je nooit met rust’. Zijn argumentatie was, dat de medewerkers beter werkt afleverden als ze wisten dat hij op de achtergrond een rol speelde. Wel, om eerlijk te zijn, ik vind vanuit de skicabine bellen niet echt een rol op de achtergrond. Maar goed daar kan je van mening over verschillen.

De gebeurtenis bleef hangen en ik dacht in welke mate is de dominante cultuur hier belangrijk? Aan zijn accent te horen kwam hij uit een andere cultuur dan de mijne. Ik kom uit de randstad, woon daar al ruim veertig jaar. Wij zijn individualistisch en hebben het niet zo op bemoeizieke bazen. Sterker nog, voor mij was dat een van de redenen om een eigen bedrijf te beginnen. Nu ben ik tenminste mijn eigen baas. Wat nu als de behoefte aan autonomie een ‘randstaddingetje’ is, net als zoveel andere zaken. Een deelnemer tijdens een van de trainingen zei tegen mij, over een ander onderwerp overigens, ‘dat speelt bij ons niet’.

Wat als je dit nu zou toepassen op agile werken, waar we juist de nadruk leggen op autonomie. Het zou kunnen dat in een andere cultuur autonomie helemaal niet zo belangrijk is. Zou dat een reden zijn waarom zelfsturende teams soms helemaal niet werken? Stel nu dat elke cultuur agile werken weer op een andere manier uitlegt. Misschien is het wel zo, dat dit zelfs binnen ons kleine Nederland al anders is. Waar blijven we dan met alle raamwerken?

Daar hebben we de agileleider voor nodig, iemand die een brug bouwt tussen wat binnen een cultuur kan en wat niet kan. Zomaar een gedachte, daarom ook een korte blog, ik heb er nog geen antwoord op gevonden.