‘Project’ is een moeizaam woord

Er is strijd gaande die gaat over de verdeling van de arbeid in niet routinematige werkzaamheden. Een jaar geleden zou ik nog ‘projecten’ geschreven hebben, maar bewust vermijd ik nu dat woord. Waarom? Omdat ik het een moeizaam begrip vind, het wordt te pas en te onpas gebruikt waardoor het veel van zijn betekenis verliest. Daarnaast bestaat een project niet, het is een gedachtenconstruct, iets wat ik al enige tijd geleden heb beargumenteerd in een aantal blogs:

We zien hoe grote organisaties op dit moment veel projectmanagers boventallig plaatsen, voor de mensen die dit betreft, helemaal wanneer je er je professie van hebt gemaakt, is dit natuurlijk een professioneel drama. Want wat moet je dan? Als er ineens geen projecten meer zijn om te managen. Je kunt natuurlijk altijd ontkennen.

Toch is deze ontwikkeling niet zo vreemd. Eerlijkheidshalve heb ik hem niet zien aankomen, maar als de schellen van je ogen vallen dan zie je deze ontwikkeling op meerdere plaatsen en niet alleen in de IT. Het is niet iets wat in de nabije toekomst gaat gebeuren, het is iets dat al gaande is. Je kunt zelfs beargumenteren dat projectmanagement geeneens een vak is. Dit is prachtig gedaan door Giammalvo (download de PDF), het is waarschijnlijker geen dan wel een professie is zijn conclusie. Wat is het dan wel? Een manier van iets leveren, maar daar houdt het dan wel mee op. Dus projecten bestaan niet, projectmanagement is geen vak, maar projectmanagement is wel een verzameling methoden en technieken om iets te leveren.

Wat zien we nog meer? Ik zei het al, het is een strijd om de ‘arbeidskoek’ te verdelen en ook de opleidingsbudgetten. PRINCE2 heeft een Agile variant, binnenkort komt er een nieuwe (2017) versie uit die zonder twijfel van alles zal proberen om het onderscheid tussen Agile en PRINCE2 zo klein mogelijk te houden. Uiteraard met een verwijzing dat je de bestaande PRINCE2 investering veiligstelt. Een zin die getuigt van een groot investeringsanalfabetisme, omdat je bij elke nieuwe investering nooit terugkijkt naar reeds gemaakte kosten. SUNK COSTS heet dat. Als u verantwoordelijk bent voor opleiding realiseer dan dat dit niets meer en minder is dan een verkoopargument. De Amerikaanse projectpanagement vereniging PMI is Axelos (de eigenaar van PRINCE2) voorgegaan en heeft zeer kundig Agile ingekapseld in haar aanpak zoals ze die in hun guide to the project management body of knowledge hebben beschreven. Van alle certificeringsstelsels heeft IPMA denk ik de meeste kansen om de toets der tijd te doorstaan, omdat het over competentie en niet enkel kennis gaat. Echter alleen wanneer zij de strikte definitie van een project loslaat. Maar ook moet zij alle competentie elementen beschreven in het praktijk (practice) gedeelte onafhankelijk maken van ‘traditioneel’ projectmanagement. Over het onderscheid tussen klassiek en niet klassiek projectmanagement heb ik al eens eerder geschreven (dat vind je hier), merk overigens op dat mijn gedachten zich verder hebben ontwikkeld.

Er bestaan geen projecten, projectmanager is (nog) geen vak en er zijn enkel projectmanagementtechnieken. Het zijn technieken die het mogelijk maken om een niet routinematige klus, uitgevoerd door een multidisciplinair team, te managen. De mensen die dit managen doen veel meer dan een “scope” over de schutting gooien, het zijn mensen die zorgen dat een organisatie resultaten behaalt. In die zin is de term resultaatmanagement die sommige organisaties in Nederland hanteren nog niet eens zo’twereslechte naam. Want laten we eerlijk zijn, wanneer je opdrachtgever bent, dan wil je vooral resultaten zien? We zijn op zoek naar mensen die niet routinematige werkzaamheden tot blijvende resultaten weten te brengen!