Ik zat te kijken naar het programma Rambam dat ging over het kopen van scripties en mijn mond viel open van verbazing. Er is dus een hele markt voor ‘rijke’ westerse studenten die in Kenia Engelstalige scripties kunnen kopen voor hun HBO of WO opleiding. Terwijl ik dit schrijf zit ik nog een beetje bij te komen van de spontane woedeaanval die ik kreeg. Kijk dat er sommige luiaards zijn dat kan ik me van mijn eigen studietijd nog wel herinneren, maar dat hier een betaalde markt voor is, is in mijn ergste nachtmerries niet voorgekomen. Daarom deze blog.

Voor studenten die scripties kopen …

Wat ben jij een verschrikkelijke loser zeg. Je zit op een opleiding die voor het merendeel door de overheid wordt bekostigd en jouw dank voor deze voorziening is dat je te lui bent om een scriptie te schrijven. Ja, zeg je, maar de tijdsdruk is ernstig en ik kamp met burn-out verschijnselen. Nou vergeet het maar. Het is niet de tijdsdruk die jou parten speelt, je bent gewoon te dom voor die opleiding. Je bent eigenlijk een heel triest figuur. Maar goed ik zal het je niet kwalijk nemen, want je tienerbrein is zich nog aan het ontwikkelen en tieners doen nu eenmaal domme dingen.

Ik hoop voor jou dat er een moment van omslag komt, want als je denkt dat je zo de rest van je leven doorkomt, dan ben je een veel groter probleem dan de hele opwarming van de aarde. Want de uitdagingen die we momenteel hebben vragen om slimmere mensen dan luiwammesen die een scriptie kopen. Daarnaast als jij geen uitmuntende kennis opbouwt en deze weet om te zetten in ervaring dan word jij straks lekker weg gerobotiseerd. Dat is maar goed ook, want dan kan je geen kwaad meer.

Voor ouders met dit soort nazaten …

Wat is jouw kind een verschrikkelijke loser zeg. Hoe zou dat eigenlijk komen? Heb jij je kind voortdurend het idee gegeven dat hij of zij belangrijker is dan de juf of meester? Ben jij een van die ouders geweest die eMails aan de onderwijzers stuurde waarin je klaagde over de cijfers van je kids. Misschien ben jij wel de oorzaak van dit ziekmakende gedrag van je prinsje of prinsesje. Wat een voorbeeld ben je geweest, je moet je schamen. Maar goed ik zal het je niet kwalijk nemen, want ik weet uit ervaring dat het opvoeden van kinderen best wel ingewikkeld is.

Toch hoop ik dat er voor jou ook een omslagpunt komt. Wanneer heb je voor het laatst jouw kinderen uitgedaagd om meer te geven dat wat er van hun verwacht wordt? Ben jij een voorbeeld, of loop je te klagen over de maatschappij en je werkgever. Wat doe jij aan de ontwikkeling van je eigen competentie, of denk je dat je baas daar maar voor zorgen moet? Ik hoop het niet voor jou, want net als voor jouw kinderen, geldt ook voor jou, dat als je geen uitmuntende kennis opbouwt en deze weet om te zetten in een waardevolle bijdrage aan de organisatie waarin jij werkt, jij dan net als je kinderen wordt weg gerobotiseerd. Dan kan je vervroegd zonder pensioen gaan klagen over de ‘hoogte’ van de uitkeringen en de overheid overal de schuld van geven.

De moraal van dit verhaal

Succesvol ben je wanneer je van waarde bent voor anderen in de samenleving. Je hoeft geen weldoener te zijn, maar toch vind ik dat je het beste uit jouw mogelijkheden moet halen. De prachtige samenleving die in de afgelopen vijfenzeventig jaar is opgebouwd is te kostbaar om te laten versloffen door louter hedonistisch tijdverdrijf. Wie hore wil die hoort!