Het tipping point is bereikt, zelfs de verstokte PRINCEn zijn om, ook zij gaan agile. Het is de weg die iedere innovatie gaat, een paar vroege innovators, daarna groeit het aantal gebruikers en uiteindelijk heeft iedereen het erover. Ik geef het toe, ik ben lang skeptisch geweest, maar dat was ik van PRINCE2 ook. Ik heb dat bij alles dat de verdenking van hype heeft. Het heeft zo’n vijftien jaar geduurd, maar zo’n beetje iedereen is nu begonnen met Agile. Het is geen hype meer. De opleidingsinstituten die tot voor kort nog met volle overtuiging PRINCE2 trainingen verkochten, hebben in paniek hun trainingsaanbod moeten herverpakken met een Agile strik. Er is een heuse PRINCE2 Agile variant en de 2017 versie van de methode gaat vertellen hoe je moet tailoren. Zie hier een stervende methode rochelend ter aarde storten. Een excuus voor het onherstelbare leed dat deze methode heeft veroorzaakt, lijkt me meer op zijn plaats.

Want mijn beste lezer het gedachtegoed van PRINCE2 heeft uw brein zeer beschadigd en vraagt veel reparatiewerk wanneer u niet al te skeptisch bent geweest bij het horen van de prinselijke boodschap. Of het de methode zelf is die de oorzaak van dit leed is geweest of het grondpersoneel dat weet ik niet. Maar het gaat uit van een gedachtegoed dat niet realistisch is. Er bestaat niet zoiets als een omgeving die je zou kunnen beheersen (Controlled Environment). Later zijn er zaken bijgekomen dat je het op maat moet maken, echter wel heel laat en heel mager. Dat men er pas in 2017 toe gekomen is om dit echt te beschrijven heeft naar mijn idee meer te maken met paniekvoetbal en redden wat er te redden valt dan met een substantiële verbetering van de methode. De Britse overheid mag zich in de handen knijpen dat ze de methode tijdig verkocht hebben want nu is ze geen cent meer waard.

Wie Agile en PRINCE2 naast elkaar legt, vindt weinig tot geen overlap. Werkpakketten met getimeboxte sprints uitvoeren, is natuurlijk niet agile, ook een scrumboard ophangen niet! Agile is een mentaliteit, een mindset, agile dat ben je! Ik zet mijn vraagtekens bij de trainer die altijd met volle enthoussiasme PRINCE2 getraind heeft en dat nu met Agile doet. Want agility kom je pas tegen wanneer je de verpakking eraf haalt, dit in tegenstelling tot wanneer iets als agile verpakt is, want daar blijft na het uitpakken niets meer over. Ik stoor me mateloos aan de trainer die tien jaar geleden nog opschepte dat hij al decennia lang ervaring met PRINCE2 had en dezelfde leugen herhaalt door nu te zeggen dat hij dezelfde projecten op een agile manier heeft gemanaged.

De esstentie van agile is het flexibel kunnen inspelen op wat er in de omgeving gebeurd. Het gaan over leren, aanpassen, gevoel voor onzekerheid, over spaarzaamheid in het toepassen van procedures, over wegnemen van verspilling, over wisdom of crowds, over dienend leiderschap. Allemaal zaken waarvoor bestaande projectmanagementmethoden weinig tot geen aandacht hebben. De Agile trainer is er een die helpt te leren, niet van De Agile Methode maar leert te leren van wat er in de omgeving gebeurd. We hebben het hier niet over het opleiden van een individu maar over het ontwikkelen van een hele stam!