Tag archieven: charlie hebdo

De vrijheid van meningsuiting?

Geplaatst op door

De Westerse wereld was geschokt, ineens was iedereen strijder voor de vrijheid van meningsuiting. Sommige stijders brachten zelfs het ultieme offer (opmerking: dit is satire) door twee keer vroeg op te staan om een exemplaar van Charlie te kopen. Of ze daar ook een Frans woordenboek bij hebben gedaan, want het is een Frans blad tenslotte (nog steeds satire), dat weet ik niet. Maar je kunt in ieder geval later zeggen dat je geen lafbek was.

Politici van levensbeschouwelijke partijen die nog enkele honderden jaren geleden geen moeite hadden om iemand met een Joodse achtergrond als moordenaars van hun Heiland af te schilderen, refereerden naar de Joods-Christelijke wortels van onze cultuur (ook dit is satirisch bedoeld).

Grote ophef, een karavaan van cabaretiers en komieken trok op de televisie voorbij om te vertellen hoe laf dan wel hoe dapper zij zijn (nog steeds satire).

Maar ondertussen voltrok zich een nieuwe ramp van ongekende omvang. 45 kerken verbrand, 5 hotels, 36 cafés, etc. Nu vind ik dat net zo verwerpelijk als de aanslag op het noodlijdende satirische krantje waar de meeste Nederlanders nog nooit van hadden gehoord, maar ik vraag het me wel af, of dit het waard was? Want hoe verwerpelijk je ook geweld gedaan uit naam van Allah, God of de Onuitspreekbare, vindt, hebben we deze mensen hiermee geen dienst geleverd. Het besluit van de overgebleven redactie om een huilende profeet af te beelden heeft wereldwijd gezien de vrijheid van meningsuiting geen goede zaak gedaan. Zij hebben dus ook bloed aan hun handen (dit is ongepaste en zeer zieke satire).

Als anderen haat zaaien, moeten wij dat dan ook doen? (Nu stopt de satire) Ik denk aan de uitspraak van de Paus die onlangs zei dat de vrijheid van meningsuiting niet hetzelfde recht is om een andermans geloof te beledigen.

Zijn roep is er één van zachtmoedigheid als antwoord op wat er is gebeurd. Daar sluit ik me bij aan.

 

Duurzaam Projectmanagement

Geplaatst op door

Deze blog gaat niet over duurzaam projectmanagement, maar wel over hoe je deze competentie duurzaam ontwikkelt. Dus niet over people, planet en profit maar over jij als projectmanager die er voor zorgt dat je projectmanagement kunt blijven doen.

Aanslag

Vaak zeggen we tegen elkaar dat de wereld snel aan het veranderen is, en dat je je steeds aan moet aanpassen. Nu is het niet zozeer de wereld die aan het veranderen is, maar wel de wijze waarop we over die wereld denken en met elkaar communiceren. Na de verschrikkelijke aanslag op Charlie Hebdo  op 7 januari 2015 is het verleidelijk om te zeggen dat de wereld gevaarlijker is geworden. Wanneer we dat nu maar vaak genoeg tegen elkaar zeggen, dan maken we er uiteindelijk een selffulfilling prophecy van. Met woorden scheppen we de toekomst. Dit als actueel bruggetje naar duurzaam projectmanagement.

Twee eigenschappen

Een competente projectmanager heeft twee eigenschappen. De eerste, belangrijkste, is dat zijn of haar projecten als succesvol worden beoordeeld. Kortom, hoe praten betrokkenen over het project. Kortom, ben je in staat om de mensen rondom je project te overtuigen dat jouw aanpak in deze specifieke situatie tot projectsucces leidt. De tweede eigenschap is, of je in staat bent om het taalgebruik van de vakgemeenschap te volgen.

Deze laatste vraagt om een toelichting. Vaak zeggen we in projectmanagement dat we iets doen volgens best-practices, we denken dan vaak dat dit de manier van werken is die ook het beste werkt. Methoden als PRINCE2 staan er op voor dat deze gebaseerd zijn op die veronderstelling. Deze claims zijn echter zeer twijfelachtig. Wat feitelijk gebeurd is, is dat de vakgemeenschap gelooft dat het best-practice is. Achter methoden als PRINCE2 en ook “Agile familie” staan grote commerciële belangen. Organisaties vallen voor de commerciële verleiding en massaal slaan we dan een bepaalde richting in. Psychologische mechanisme zoals cognitieve dissonantie versterken dit met als resultaat, dat organisaties doorgaan men het verbranden van opleidingsbudgetten.

Contingentie

In al dat commerciële geweld sta jij als projectmanager. Vaar je met of tegen de stroom in. Duurzaam is, met de stroom mee. Duurzaam is, de nieuwe taal leren en binnen dat nieuwe begrippen kader projecten succesvol afronden. Best practice is niet de waarheid, maar slechts het resultaat van een onderhandeling over ideeën wat mogelijk het beste werkt. Best practice is contingent. Als jij in die onderhandeling steeds weer een compromis kan sluiten en projectsucces behaalt, dan is dat duurzaam projectmanagement.