Is de politiek nog te vertrouwen?

Ik denk dat de meeste van ons met verbazing hebben gekeken naar de lange periode die nodig was om tot een coalitieakkoord te komen. Gezien de grote woorden na de verkiezingen, moties van wantrouwen en afkeuring is het niet verbazingwekkend dat dit tijd kost. Ik constateer ook dat vier politieke leiders die over hun schaduw zijn gestapt. Gisteravond bij OP1 legden zij uit hoe zij tot elkaar gekomen waren. De interviewer, geroemd als hij mag zijn, lukte het niet om met wat flauwe trucjes hen uit hun balans te halen.

Hoe bedoel je trieste trucjes? Een meloen onder de tafel vandaan halen en vragen wie de grootste heeft doorgeslikt. Als slotvraag ‘Blijft Hugo de Jonge aan?’. Heel veel op de persoon spelen in plaats van op de inhoud doorvragen. Het antwoord op de vraag is de politiek te vertrouwen heb ik impliciet in de vorige zin gegeven. Dat is het niet zolang men op de persoon blijft spelen.

Hoe komt het dat we de politiek niet meer vertrouwen? Dat naar mijn mening in de wijze waarop al jaren oppositie wordt gevoerd. De man die nog nooit met één oplossing gekomen is en tot zijn politieke dan wel fysieke dood in de oppositie blijven zal, verkondigt wederom dat het allemaal aan Rutte ligt. Men speelt voornamelijk de persoon. Het gaat maar door.

Het is de tweede kamer zelf die keer op keer ten overstaan van heel het volk zegt dat de politiek niet deugd. Een kibbelende kleuterklas van snel op de teentjes getrapte volksvertegenwoordigers. ‘Vindt u mij een racist?’ zegt de één, ‘ik eis nu het woord, want ik voel mij niet veilig’, ‘een bananenrepubliek’ , ‘het regime’ en ga maar zo door. Zeggen dat er op de zorg bezuinigd wordt terwijl dat niet zo is. Dat is wat er al jaren in de Tweede Kamer gebeurt.

Maar niet alleen daar, ook buiten het parlement is er een minderheid die het nodig vindt om doorlopend zand in de motor van de samenleving te gooien. Bijvoorbeeld door zinloze rechtszaken aan te spannen. Door tientallen suggesties op te werpen en dan op je borst te slaan als je het één keer (ventilatie) bij het juiste eind hebt. Door te zeggen dat het onmogelijk is om QR-codes te controleren en door alles met de Jodenvervolging te vergelijken. Door nepkerkgenootschappen te stichten om je niet aan de avondklok te houden en zo de vrijheid van godsdienst te misbruiken. Door Coronabesmet-feestjes te organiseren of een app te maken waarin je kunt zoeken naar een huisfeestje terwijl contact juist verminderd moeten worden.

In de tussentijd vermenigvuldigt en muteert het virus lekker door en staan we aan de vooravond van de alweer de derde pandemie in de afgelopen twee jaar. De media doen er lekker aan mee, door te wijzen op alles wat er fout gaat. Niet dat wij toch best wel een hoge vaccinatiegraad hebben, dat de maatregelen in vergelijking tot de ons omringende landen relatief wel meevallen. Nee hoor, het gaat over mondkapjes die gedumpt wordt en om de afwijzing van 100 IC bedden. Een dergelijke uitbreiding zou de gevreesde code-zwart bij een exponentiële curve hooguit een paar dagen uitstellen. Mooi voor de bühne, mooi voor de scoop, maar draagt het iets bij? Waar is het goede nieuws? Dat is er echt.

Nee wij vertrouwen de politiek al lang niet meer. Niet omdat deze niet te vertrouwen is, maar omdat we het ons zelf hebben aangepraat. We zijn onze eigen rampscenario’s gaan geloven. Oppositie en media, zowel de reguliere als de alternatieve, wij als we ondoordacht misinformatie delen zijn er verantwoordelijk voor dat er zich een gitzwart scenario aan het ontwikkelen is. Eén waar je niet blij van wordt, omdat wanneer een individualistisch volk zijn overheid niet meer vertrouwt elkeen de eigen weg inslaat. Op die manier strooien we steeds meer zand in de motor en zo komt uiteindelijk Nederland piepend en krakend tot stilstand.

Dat moeten we niet willen. Daarom kies ik ervoor om de nieuwe leiders van ons land, Rutte en al zijn ministers en staatssecretarissen voor de volle honderd procent te vertrouwen, wetende dat ons een onzekere toekomst te wachten staat, maar ook wetende dat vertrouwen in de leiders de enige weg uit deze crisis is.

Geloof het niet, het is niet waar

Wanneer je de media volgt dan lijkt het alsof alles fout gaat. Ik lees vandaag op de NOS site dat een vrouw in de bijstand een deel van de gratis boodschappen moet terugbetalen, dat huizen bouwen moeilijk is, de ventilatie van honderden scholen niet op orde is, Nieuw-Zeeland langer in lockdown gaat, de kazerne Zoutkamp vol zit, er een dode bij een vuurgevecht op de luchthaven Kabul is gevallen, het kabinet een verbod op trustkantoren onderzoekt, er (weer) een explosie bij een Poolse supermarkt is, honderden asielkinderen zonder ouders moeten opgroeien en ga zo maar door. Het enige positieve bericht is dat de opbrengst van MBO studenten drie keer zo hoog is dan de kosten van hun studie, maar daarna gaan we verder met een vechtpartij tijdens een voetbalwedstrijd in Nice, ook zal er op de Haringvlietbrug veel hinder zijn. De meeste nieuwsberichten gaan over wat er fout gaat, want goed nieuws is geen nieuws. Dit is een patroon dat al vele tientallen jaren door gaat.

Als je naar het functioneren van de Tweede Kamer kijkt, dan zie je een soortgelijk beeld. Kibbelende kinderen die zaken op de persoon spelen. Het gaat allang niet meer om de inhoud. Als het enige wat je hoort is dat Rutte de oorzaak van zo’n beetje alle problemen is, dat de zorg kapot bezuinigd is, dat de Jonge niet begrijpt hoe een pandemie werkt, dat Kaag meer in een vliegtuig zit dan op haar ministerie, dan ga je dat op een gegeven moment nog geloven ook. Wanneer er weer een persconferentie is, waar klip-en-klaar wordt uitgelegd welke maatregelen genomen worden maar journalisten infantiele vragen stellen, dan ga je inderdaad geloven dat er van de maatregelen niets deugt. Helemaal wanneer de commentatoren al duidend zoveel stof opwerpen dat niemand het meer begrijpt.

De vrije pers is een goede zaak, maar niet op de manier waarop deze nu bedreven wordt. Als we het dan toch hebben over zaken die stuk bezuinigd zijn, laten we het dan eens over de journalistiek hebben. Waarbij ik dan niet alleen op de NOS doel, maar ook op de kranten en de commerciële zenders. In de jacht naar de eerste met een nieuwtje sturen zij geverifieerde paniek veroorzakende berichten in de ether. Als de bedrijven die daar achter staan daar eens wat meer geld in zouden steken. De paniekerige koppen blijven hangen in onze hoofden en zo krijgen we het gevoel dat we in het einde der tijden terecht zijn gekomen. Is het een wonder dat er zoveel onrust lijkt te zijn.

Het tegendeel is waar: ondanks een wereldwijde pandemie doet onze economie het goed, valt het aantal daklozen mee en hebben de meeste armen een dak boven het hoofd en een voedselbank om de hoek. In elke samenleving zijn er onfortuinlijken die ramspoed, zij het sociaal, economisch of fysiek overkomt. Hoe erg dit ook is, het is onvermijdelijk. Nederland pakt dit in vergelijking met andere landen goed op. Kan het beter? Natuurlijk. Maar dat het slecht gaat met ons land, dat moet je niet geloven want dat is absoluut niet waar.