Coachend leidinggeven

Ik sprak met een projectmanager over de stijl van leidinggeven die ze in een bepaalde situatie toepaste. Meestal was dat in volle vertrouwen de verantwoordelijkheid delegeren en aan de specialist overlaten. Een coachende stijl van leidinggeven, aanwezig zijn wanneer nodig, op de achtergrond wanneer de medewerker bezig was. Geen direct toezicht.

Je zou zo zeggen de ideale manager. Toch bleek de stijl niet altijd effectief, er waren mensen waar dit niet werkte. Medewerkers die directe of directieve leiding wilden hebben. Waar coaching niet werkt, waar men niet vanzelf groeide in zelfstandigheid enkel en alleen omdat men daar gewoonweg geen behoefte aan had.

Ik vroeg me af “kan dit waar zijn”, is het mogelijk dat er mensen zijn die naar hun werk gaan en gewoon hun tijd uitzitten?  Zou het mogelijk zijn dat het creëren van een omgeving waar mensen kunnen excelleren niet voldoende is? Zou het waar zijn dan ik ten onrechte denk dat de meeste mensen zich wel willen ontwikkelen. Zouden er echt mensen niet meer ‘te repareren’ zijn?

Eerste reflectie

Het opschrijven van de uitdrukking ‘te repareren‘ gaat uit van een wereldbeeld waarin ‘niet willen leren‘, ‘geen verantwoordelijkheid willen nemen‘ betekenen dat er iets stuk is. Ik kan dan op zoek gaan naar de cultuur binnen organisaties die het initiatief van mensen heeft vernietigd door verkeerd management. In dat geval leg ik de schuld bij de managers en tegelijkertijd de verantwoordelijkheid om dit te veranderen. Ook kan ik kijken naar de mensen zelf  en ze wijzen op de verantwoordelijkheid die ze hebben om zich professioneel te ontwikkelen, omdat dit een onderdeel van de mensenlijke natuur is en dat ze daarvan zijn losgeraakt.

Beiden heb ik gedaan en beiden hebben slechts in beperkte mate een oplossing gebracht. Onbevredigend dus.

Tweede reflectie

Als ik nu observatie en oordeel van elkaar loskoppel, dan constateer ik dat er inderdaad mensen zijn voor wie het werk voldoende is. Die kennelijk geen behoefte hebben om verder te gaan dan hun directe taakomschrijving. Die instructie verwachten van hun manager, niet meer, maar zeker ook niet minder. Omdat ik het oordeel uitstel, kan ik ook niet meer zeggen dat ze zich zouden moeten ontwikkelen. Ik kan ze niet dwingen een cursus te volgen, het is wat het is en beter zal het niet worden.

Derde reflectie

Als dit zo is, dan denk ik overigens wel, dat we iets aan het ontslagrecht in Nederland moeten doen. Want directief leidinggeven heeft meerdere kanten.