In onze branche, die van de projectmanagementbloggers, hoor je nogal eens de stelling dat we ons minder moeten concentreren op de technische vaardigheden en juist veel meer op de zachte vaardigheden. Men suggereert dan vaak een oorzakelijk verband met al dan niet slagen van projecten, terloops citeert men nog even de Chaos rapporten van de Standish Group.

Wat ik nu vreemd vind, is dat ik zelden een projectmanager tegenkom die beweert dat je je moet richten op de technische vaardigheden. Het is eerder het tegenovergestelde. Boeken, workshops, trainingen die de nadruk leggen op de menselijke kant zijn er zoveel dat er gewoon wel een markt voor zou moeten zijn. Vraag het de gemiddelde top-manager en hij zal zeggen dat hij communicatieve vaardigheden van een projectmanager belangrijker vindt dat de technische.

Kortom het besef dat soft-skills heel belangrijk zijn, is er al en ik vraag me af of een extra aandacht daarop nu de vermeende problemen gaan oplossen. In mijn vorige twee blogs vraag ik mezelf af of we wel een probleem hebben.

Wat zou dan de reden kunnen zijn, waarom men het hier over heeft? Is er misschien niet een veel diepere oorzaak die maakt dat er kennelijk een ‘markt’ voor dergelijke stellingen is? Ik denk dat die oorzaak er is. Nu is het uitwerken van een oorzakelijke relatie altijd een hachelijke zaak want voor je het weet draai je oorzaak en gevolg om. Toch doe ik een poging.

Ons land, de wereld, zit in een economische crisis, die al enige jaren duurt. Hiervoor hebben we er ook al een gehad en de jaren van voorspoed tussen deze beide crises zijn er slechts enkelen geweest. Wanneer het economische slecht gaat hebben organisaties de neiging om te gaan herstructureren, om zo efficiënter te gaan werken. De aandacht komt dan meer op de harde cijfers te liggen dan op het menselijke welzijn. Hierdoor krijgen mensen het drukker, komen ze meer onder druk te staan en hebben managers minder ruimte in de aansturing van hun medewerkers.

Dit maakt het voor de medewerkers niet makkelijker, ook wisselt men niet zo snel meer van baan. Bewust of onbewust zit men minder lekker in zijn vel. Waarom? Omdat er alleen nog maar aandacht voor de cijfertjes is, alleen nog maar aandacht voor de efficiëntie. Hierdoor zou je snel kunnen denken dat er alleen maar aandacht is voor de harde vaardigheden.

Maar dat is een stap te ver. Juist wanneer en weinig geld en tijd is, juist wanneer efficiëntie zeer belangrijk is, moet je als projectmanager de vaardigheid bezitten om mensen te overtuigen van minder prettige maatregelen. Echter als je dan onvoldoende technische bagage hebt om die structuren aan te brengen die efficiëntie  realiseren dan krijg je de klus echt niet gedaan. Kortom technische vaardigheden zijn juist heel belangrijk.

Alleen de nadruk leggen op technische vaardigheden zou niet goed zijn en ook niet werken. Ook de nadruk op de gedragsmatige vaardigheden alleen is onvoldoende. Een project van enige complexiteit krijg je niet gepland of gebudgetteerd zonder technische vaardigheden. Dus het zijn beiden, zowel technisch als gedragsmatige vaardigheden die naar mijn mening even belangrijk zijn.