Wie is er verantwoordelijk voor gemotiveerde medewerkers? Dat is een belangrijke vraag, want ik ben namelijk bang dat we teveel verantwoordelijkheid bij de leidinggevenden leggen. Moet een manager of een teamleider de medewerkers motiveren? Dat zou mooi zijn, maar is hij ook verantwoordelijk voor jouw motivatie? Als je vindt dat intrinsieke motivatie belangrijk is, dan moet het antwoord ontkennend zijn. Nee dus dat is jouw manager niet! Jij en jij alleen bent verantwoordelijk voor je eigen motivatie. Hoe je dat doet?
Ken je de drie basisbehoeften die mensen hebben? Hier komen ze: Autonomie, verbondenheid en competentie. Mensen willen autonomie bezitten. Het gevoel dat je controle over je eigen leven hebt. Niemand vindt het leuk als iemand anders bepaalt wat je moet doen. Ik maak deze blog omdat ik het leuk vind, niet omdat het moet. De tweede behoefte is verbondenheid. Mensen zijn nu eenmaal kuddedieren, we willen ergens bij horen. Daarom is pesten ook zo vervelend. Als mensen je pesten dan hoor je er niet bij. De derde behoefte is dat mensen zich graag competent willen voelen. Een manager die tijdens je functioneringsgesprek steeds weer aan je ontwikkelpunten herinnert, nou die motiveert je niet echt.
Ik wil je oproepen om een doe-het-zelver te worden. Dus niet de manager die de intrinsieke motivatie in jou moet ontsluiten, maar jij die je eigen intrinsieke motivatie moet aanboren. Want geloof me, je hebt het in je, je moet er alleen wel wat aan doen. Een van mijn principes is: laat het niet van anderen afhangen, maar zorg voor jezelf! Jouw manager hoeft je niet te motiveren. Dat zou fijn zijn, maar laat jouw motivatie daar niet vanaf hangen. Jij kan jezelf best wel motiveren. Hoppa, daar hebben we autonomie. Ik motiveer mijzelf! Ik bepaal waar ik zin in heb.
Je leest het goed, jij bepaalt het! Maar wat doe je dan als je ergens geen zin in hebt? Dan maak je zin. Dat is autonomie. Jij bent verantwoordelijk, niemand anders. Stop te hopen op de reddende engel. Neem het heft in eigen handen. Is dat moeilijk? Nee, je moet alleen wel beginnen. Als je naar de top van een berg wil, dan begin je onderaan met de eerste stap. Voor dat je eenmaal op de top bent, heb je oneindig veel vervelende tussenstapjes gemaakt.
En wat betreft verbondenheid? Ook daar ben jij weer degene die de eerste stap moet zetten. Probeer je bij elke ontmoeting af te stemmen op de ander. Wat je daar niet bij nodig hebt is je smartphone. Ik zie zoveel mensen staren op dat schermpje dat ik er een beetje verdrietig van word. Je hebt ze vast ook wel eens gezien in een restaurant, terwijl ze wachten op hun eten. In plaats van te praten, zich met elkaar te verbinden, staren ze op hun telefoon. Word wakker er zit een levend mens tegenover je! Verbind jezelf.
Ik las laatst een verhaal over Mingles, wat me verdrietig stemde. Dit zijn mensen die in een relatie zitten, maar dat tegen niemand zeggen omdat ze bang zijn anders de ware niet te ontmoeten. Kortom ze hebben een relatie, maar die kunnen ze op elk moment afbreken wanneer er iemand anders langs komt. Hallo word wakker! De ware zit misschien wel tegenover je. Beter één vogel in de hand dan tien in de lucht. Vervul je behoefte aan verbondenheid door je te verbinden, dat is een keuze en daarna moet je er hard aan werken.
Als laatste de behoefte om je competent te voelen. Dit je kan op twee manieren aanpakken. De eerste is door je af te sluiten voor alle kritiek. Dat is echter niet erg handig, maar je zult je in ieder geval niet incompetent voelen. Een veel betere aanpak is om competenter te worden. Ik stel voor dat je je stinkende best doet om jezelf steeds verder te ontwikkelen. Hou je van koken, word dan een topkok. Hou je van fietsen, word dan een wielrenner. Ben je consultant, zorg dat je de beste wordt Ben je vader, luister naar raad van anderen en word een springplank voor het succes van je kinderen. Doorlopend ontwikkelen is de beste manier om competent te worden. En als je meer competent bent dan neemt je autonomie ook toe. En omdat je dan zo goed bent willen mensen met zich met je verbinden, met je optrekken. Maar het is zo moeilijk? Nee, maar je moet wel beginnen!
Alles begint met een gedachte. Schrijf wat je wilt bereiken op en lees het elke dag minstens één keer door totdat je het uit je hoofd kent. Als je je dan een keertje verveelt, kijk dan niet op je smartphone maar dan herhaal in gedachten wat je wilt bereiken. Ik ben er elke dag minstens een half uur mee bezig. En ik kan je vertellen dat het werkt en dat voelt goed.
Tot zover motivatie voor doe-het-zelvers.