Dit gaat over de epidemie van de zelfsturende teams. De wereld is zo complex, dat het sturen van de manager niet meer effectief is. Management is overigens ook zo 20ste eeuw, dat moet toch anders kunnen. Weet je wat, we laten het aan de mensen zelf over.
Iedereen heeft in zijn leven wel eens een manager gehad die wanneer je hem nodig had jouw hulpvraag terugkaatste met de wedervraag: “Wat denk je er zelf van?” Ik weet niet wat jij daarvan vond, maar ik heb daar nooit veel mee gehad. Op het moment dat ik om hulp vraag, ben ik al uitgedacht en zoek ik een wijze ervaren persoon die mij verder kan helpen.
Ken je het principe van Peter? Iemand maakt carrière net zolang totdat hij een baan heeft waar hij onvoldoende vaardigheden voor beschikt. We zeggen wel eens bij elke promotie tot manager dat we een goede werker inruilen voor een slechte manager. De meeste carrièrepaden verlopen via de managementladder, als je tenminste ook een stijgend salaris wil hebben. Want daar zijn alle managers wel goed in, mannen iets beter dan vrouwen, als het over geld gaat dan kunnen ze er wat van, die managers. Er gaat dus een zekere aantrekkingskracht uit van management.
Gelukkig kan je het nu al op school leren en studeren er twintigers af die meteen in een managementpositie terecht komen. Zonder overigens de benodigde levenswijsheid. Maar omdat alles te googlen is, knippen en plakken ze zich daar ook wel uit. Als je dat op zijn Nederlands uitspreekt krijg je overigens goochelen, iets waar managers goed in zijn.
Wat blijkt? We hebben een serieus managementprobleem en dat hebben we opgelost door de manager overbodig te maken. Tenminste de manager die dicht bij het feitelijke werk zit. Niet aan de top natuurlijk! Zelfsturing is het nieuwe managementparadigma. Met een vleugje Agile eroverheen, een sprintje hier een sprintje daar, gaan we het commitment aan. Tenminste als je geluk hebt.
Want wat nu, als die mensen in dat zelfsturende team helemaal niet zo’n lekker ouderwetse overwerkende, resultaatgerichte inspanning hebben. Wat nu als het de scrum-master niet lukt om alle belemmeringen weg te nemen. Wat nu als de product-owner onvoldoende zicht heeft op de waardestroom in zijn organisatie? Dan gaan we zelfsturende de afgrond in!
Zelfsturing moet er zijn, maar niet de richting die we uitgaan, die moet van een managers of zo je wilt een leider komen. Het kleine zelfsturende team kan nooit het overzicht hebben. Maar zegt de slimme verkoper dat je het schaalbaar moet maken. Hoe doen we dat? Dat doen we door processen. We zijn weer terug bij af want hoewel wij mensen en hun onderlinge interactie verkozen boven processen en hulpmiddelen. Blijkt dat mensen in hun onderlinge interactie zonder die processen en hulpmiddelen gezellig de afgrond in glijden. Overigens zonder dat zij dat in de gaten hebben.