Ooit kreeg ik een verzoek van een uitgeverij om een boek te recenseren. Dat leek me leuk, een gratis boek, een die ik waarschijnlijk zelf nooit zou lezen. Maar als je A zegt dan moet je ook B zeggen. Ik heb het boek drie keer gelezen, onderstreept, mijn gedachten er over laten gaan. Eerlijk gezegd vond ik het boek niet goed, er zaten wel een paar dingen in, maar voor de rest was het prutswerk, in mijn ogen. Ik zetten mijn gevoelens opzij en heb een zo’twereobjectief mogelijk beeld geschetst. De uitgever was denk ik niet blij, maar tweette mijn recensie met de vermelding “een open persoonlijke reactie op boek xxx”. Ik heb nooit meer het verzoek gekregen om een boek te recenseren. Ik denk dat ik er zo’twere10 uur van mijn tijd in had gestopt, het was niet zo’tweredik boek. Wat mij opviel was dat veel boekrecensies over dat zelfde boek lovend waren, echter dat de meeste daarvan geen enkele inhoud hadden, ze gingen niet verder dan een uitgebreide inhoudsopgave met een vermelding dat het de moete waard was om het boek te lezen.

Toen realiseerde ik me dat om regelmatig gevraagd te worden als recensent je natuurlijk wel iets positiefs moet schrijven. Als je diepgaand zo’twereboek in gaat, zoals ik gedaan heb, en het boek is niets dan moet je daar wel over schrijven. Mijn pech als aankomend boekrecensent was natuurlijk dat ik een prutsboek in handen had. Een van mijn eigenschappen is, dat ik niet kan laten om te zeggen wat ik vind. De toon is door ervaring wel wat minder scherp als aan het begin, maar dat neemt niet weg dat de boodschap vaak niet leuk is. Ik ben niet het type persoon dat geschikt is voor het schrijven van boekrecensies die als enige doel hebben de verkoop van boeken op te stuwen. Het dilemma van de recensent  is groot, ben ik eerlijk als ik het prut vind, of zwak ik het wat af om in de toekomst dit te kunnen blijven doen.

Ik heb het gepoogd, recensencies over boeken te lezen, maar ik ben er mee gestopt. Want ze zeggen mij niets over het boek zelf maar meer van de recensent die dit graag wil blijven doen. Niets mis mee, maar feitelijk schrijf je reclame.