Agile werken is kort cyclisch en richt zich op het toevoegen van klantwaarde. Maar dat is veel te weinig wanneer we het vanuit het drievoudig perspectief van de triple-bottom-line bekijken. Het economische perspectief houdt onvoldoende rekening met de lange termijn effecten van een gekozen oplossing. De stelling om nooit een concessie te doen aan de kwaliteit moeten we oprekken tot de hele levenscyclus van een product of oplossing en zelfs dat is niet voldoende, want om positief onder de streep uit te komen moeten we alle effecten van een product meenemen.

De levenscyclus benadering is de vierde revolutie de Elkington beschrijft in ‘Cannibals with forks’. Wat mij in het kader van deze serie blogs in het bijzonder aanspreekt is de oproep om ‘duurzaamheid in het product te ontwerpen’. Dit gaan namelijk vele malen verder dan het geen concessies doen aan de kwaliteit van een product, de agile leider mag geen concessies doen aan de duurzaamheid van het product dat ontwikkeld wordt.

Hoe bereiken we dat?

Elkington daagt ons uit om voor elk product, dienst of oplossing wat we ontwikkelen  de volgende kritische vragen te stellen :

• Wat is de primaire functie?
• Welke andere voordelen heeft het?
• Bestaat er een lange termijnbehoefte voor?
• Hoe is de waarde/impact verhouding?
• Is het ook in een wereld van 11 miljard nog duurzaam?
• Zijn er andere duurzame oplossingen?
• Welke bedreigingen en/of kansen voor de duurzaamheid zijn er?

De producteigenaar moet deze vragen stellen en meewegen bij het vaststellen van een minimum levensvatbaar product en elk daarop volgend increment.

Wil de echte Agile Leider nu opstaan?