Ik hanteer hiervoor een simpele definitie die in de meeste gevallen wel de lading dekt: projectmanagement is die dingen regelen die de lijnmanagers hebben laten liggen. Een pragmatische definitie die de meeste door de wol geverfde projectmanagers wel zullen herkennen. Ik vind hem beter dan het managen van een project, waarbij het project dan een samenwerkingsverband is tussen mensen en partijen met een beperkt budget, een begin en een eind en een vooraf beschreven resultaat. Want dat kan je immers ook over de meeste afdelingen zeggen. De definitie van een project hapert in de dagelijkse praktijk. We hebben daarnaast nogal wat projecten gehad die wat doorlooptijd betreft de gemiddelde levensduur van een afdeling verre overschrijden. Dus dat vast omschreven begin en eind klopt ook niet helemaal.
Verder heb ik nog nooit een project gezien en twijfel ik ernstig aan het bestaan daarvan. Ik ken daarentegen wel weer heel veel projectmanagers die dingen regelen die de lijn om de een of de andere reden niet voor elkaar krijgt. Projectmanagers plakken de pleisters op de wonden die de lijnmanagers in hun visiedocumenten en daarbij behorende visies veroorzaken. Want projecten zijn verandering, want omdat we bedacht hebben dat de wereld verandert, gaan we haar nog veranderen ook. Natuurlijk met de hulp van projectmanagers. Visies die meer op een of ander mystiek geschrift lijken dan dat zij iets concreets communiceren.
Ik heb een andere visie, droom maar eens met me mee.
Stel nu eens, dat we onze organisaties gaan herinrichten en wel op zo’n manier dat deze duurzaam zijn. Zowel wat betreft het milieu, als wat betreft de onderlinge samenwerking. Als we nu eens alle verspilling tot een minimum terugbrengen, te beginnnen in onze overdrachtsmomenten van de ene naar de andere afdeling. Als we nu eens kijken hoe het zit met al die kleine koninkrijkjes, waarover de medewerkers bij het koffieapparaat roddelen. Al die managers die meer met elkaar dan met hun mensen praten. Als we daar nu eens in gingen snijden. Een ding is zeker, daardoor zijn er zowel minder project- als lijnmanagers nodig. Maar stel je eens voor welke energie er vrij gaat komen in de organisatie.
Ik zie een wereld met mensen die samenwerken, waarbij de eens iets doet waardoor de ander excelleren kan. Dat zou nog eens projectmanagement zijn, maar dan wel iets wat we samen doen en waarvoor we misschien geeneens een projectmanager nodig hebben. Tja … en dan ineens, gaat de wekker.