Oké, het valt dus toch tegen

Man bedolven onder stenen.
Nu het optimistische scenario niet uitkomt, moeten we onze verwachtingen bijstellen. Wat gaan wij nu als Nederlandse bevolking doen? Boos op de overheid worden? Lijkt me niet handig. Kiezen op elkaar.

Ergens in de holen van het internet voert een nieuwssite Eduard Bomhoff op en ontlokt hem de volgende uitspraak: “We kunnen deze oorlog snel winnen, maar niet met het RIVM.” Er volgt een verhandeling over de aannames en onzekerheden in de door hen gebruikte wiskundige modellen, verder een aantal verwijzingen naar auteurs zonder deze verder uit te werken. Uiteindelijk een paar aanbevelingen waaruit duidelijk blijkt dat de auteur niet goed op de hoogte is van wat er in ons land gebeurt. Met vrij grote zekerheid kunnen we verwachten dat in de komende periode meer van dit soort, niet constructieve, kritiek op de overheid over ons zal worden uitgestort. Dit zijn immers de titels waar men graag op clickt.

Een van de aannames waar men vorige week nog vanuit ging, was dat de gemiddelde opname op een IC bed voor een Corona-patiënt 10 dagen was, inmiddels weet men beter, dat duurt dus 23 dagen. Vergelijk het met dat je met één maandsalaris iets meer dan twee maanden moet doen. Je hoeft geen rekenwonder te zijn om uit te rekenen wat dit betekent. Volgende, zo niet deze week gaat het tegenvallen en niet zo’n beetje ook. Maar niet alleen dat, wat nu nog slechts mondjesmaat in de media komt zijn alle medische behandelingen die vanwege deze crisis worden uitgesteld. Een aantal van deze patiënten zullen hieraan overlijden. Dit gaat dus ook tegenvallen en dat zullen naar alle waarschijnlijkheid sommige media gebruiken om te scoren. Ze verspreiden daarmee een virus dat ons vertrouwen in alle bij deze crisis betrokken organisaties ondermijnt. Dat mijn beste lezers is iets dat wij niet moeten toestaan.

Want het alternatief, de overheid en ons gezondheidszorgsysteem niet meer vertrouwen, leidt onherroepelijk tot een chaos en dat is het laatste dat we kunnen gebruiken. Gelukkig, ik had nooit gedacht dat ik dit ooit zou zeggen, hebben we een Tweede Kamer met voldoende kritische oppositieleden die de vinger aan de pols houden. Wij hebben hen gekozen om, namens ons, deze hele toestand in de gaten te houden. Het is nu niet de tijd om, naar goed Nederlands gebruik, overal commentaar op te hebben. Beter is om elkaar eendrachtig te steunen met woorden en daden van hoop. Over het algemeen houden de meeste media zich daar aan, de enkele die dat niet doen laten nu hun ware aard zien. Zij geven niets om ons, het is hen enkel om de aandacht te doen. Als je de link van de auteur van het geciteerde artikel volgt dan begrijp je vast wat ik bedoel.

Zet je daarom schrap voor wat nog komen gaat en vertrouw erop dat we hier met zijn allen uit komen. Ons systeem is oneindig beter georganiseerd dan in Zuid-Europa. Natuurlijk zullen we fouten maken, maar daar leren we alleen maar van. Ik denk dat ik het al eerder heb gezegd, maar met de crisis komt de ook de hoop. Beide gaan hand in hand.