Dit is een boodschap voor de archetypische manager die mij op mijn competenties aansprak!

Beste manager,

Elke keer als je met mij spreekt, probeer je mij te sturen in een richting die ik niet wil. Je praat me aan dat ik om mijn rol uit te oefenen bepaalde competenties nodig hebt. Je zet me onder druk en geeft me het gevoel dat als ik niet verander naar jouw beeld dat het dan afgelopen is met mijn carrière. Laat ik eens vanuit mijn hart spreken! Ik heb het helemaal met jou gehad. Hoe kom je erbij dat ik een vaardigheid als “managementsensitiviteit” moet bezitten. Ben ik er voor jou of ben jij er voor mij?

Elke keer wanneer je een rapportage van me verwacht die totaal geen waarde toevoegt aan het werk dat ik doe, waarom wil je dat eigenlijk? Vertrouw je me niet? Wel dat is wederzijds, ik vraag me af of jij wel verstand hebt van wat ik doe? Je bent zo’n algemene manager, die de ene reorganisatie na de andere hebt overleefd. Je bent een overlever, een konkelaar, met je eigen kleine koninkrijkjes om je heen, met echte onderdanen. Maar je kunt het wel vergeten als je mij daartoe berekent. Ik ben een dwarsligger, ik weiger mijn kern aan jou op te offeren.

Je mag me gebruiken zolang je vaart op mijn talent, zolang je me neemt om wie ik ben, niet om wat jij in mij ziet. Dan zal ik alles geven wat ik in mij heb. Als je alleen op de werkvloer komt om te manipuleren of de grootheid van je ego uit te stallen, rot dan op en kruip lekker terug in je hol. Zonder jou gaat het stukken beter.

Groet, John

Gelukkig zijn niet alle managers zo 😉