Het is weer tijd voor de wekelijkse blog geïnspireerd op het boek The Law of Succes geschreven door Napoleon Hill in 1928. Een boek, negentig jaar oud, dat me bij elk hoofdstuk dat ik lees weer op nieuw verbaast. Hoe Hill de universele en tijdloze wetten van succes heeft weten te beschrijven. Dit hoofdstuk gaat over leiderschap en initiatief. De kern van dit onderwerp is dat initiatief het fundament is waarop leiderschap is gebouwd.
Initiatief is de gewoonte die je er toe zet om te doen wat nodig is zonder dat iemand je daar de opdracht voor geeft.
Herinner je nog dat je een groot welbewust doel voor ogen moet hebben om succesvol te zijn? Initiatief heeft te maken met dat jij zelf doet wat nodig is om dat te bereiken. Je wacht niet totdat de mensen die je om je heen verzamelt hebt actie ondernemen, integendeel jij neemt het initiatief en geeft leiding aan de mensen met wie je samendenkt om dat doel te bereiken. Ik heb bewust het woordje gewoonte benadrukt, want initiatief moet een gewoonte worden om leiderschap te ontwikkelen. De vraag is natuurlijk hoe? Drie oefeningen:
- Doe elke dag een ding uit jezelf zonder dat iemand je dit zegt te doen.
- Doe elke dag iets waardevols voor iemand anders wat nog geen gewoonte voor je is.
- Vertel elke dag iemand het belang van deze gewoonte.
Denk je eens in hoe dit je leven al kan veranderen. De eerste oefening is nog voor jezelf, het zorgt ervoor dat je initiatief gaat ontwikkelen. Maar de tweede heeft te maken met jezelf te richten op andere mensen. Een leider doet dingen die van waarde zijn voor andere mensen. Laten we eerlijk zijn, dit zijn toch de leiders die we graag willen volgen. Mannen en vrouwen die ons belang en niet hun eigen ego voor ogen hebben. De derde oefening heeft te maken met een andere belangrijke eigenschap van de leider. Leiders zijn hoorbaar en geven richting waar andere mensen beter van worden.
Wanneer je hiermee begint komt er (heel) vroeg of laat een moment dat je zegt: “Maar ik weet niet (meer) wat?” Sommigen mensen zeggen meteen al dat ze niet weten waar ze zouden moeten beginnen. Dat brengt me bij een andere belangrijke eigenschap van een leider.
EEN LEIDER WEET!
Het zelfvertrouwen van een leider komt uit exacte kennis, hij of zij weet wat er gedaan moet worden. Hierdoor kan hij deze kennis overdragen aan de mensen die hij leidt. Dit geeft een (gevaarlijk) gevoel van superioriteit over de mensen die hem of haar volgen. Dat gevoel versterkt het zelfvertrouwen van de leider. Je herinnert je vast nog wel dat dit een ander onderdeel van de wet van succes is. De leider voelt zich meer en daar is niets mis mee zolang hij maar niet denkt dat hij ook meer is.
Kennis komt van vele kanten, in ieder geval uit levenservaring. Het probleem met deze kennisbron is echter dat dit langzaam gaat en tegen de tijd dat je voldoende hebt om leider te worden je te oud bent. Je bouwt veel sneller kennis op door naar anderen te luisteren. Overigens dit is de weg waarop mensen altijd al hebben geleerd. Alles op school heb je geleerd door te luisteren, te lezen of te imiteren. Je leert meer van anderen dan van jezelf. Tegenwoordig is er veel op internet te vinden, maar zoekmachines geven over het algemeen alleen maar pagina’tain’tmet kennis waar je vaak op klikt. Kortom, zoekmachienes vertellen je wat je toch al weet. Internet is alleen een plaats om kennis te vinden wanneer je weet wat je zoekt. Ik zoek het altijd in het lezen van boeken. Want in boeken lees je de kennis en ervaring van anderen. Ik wil bijvoorbeeld een leider worden in het trainen van mensen die in teams samenwerken, of dit nu project of agile release train is, daar moet ik dus veel over lezen. Deze blog is een manier om mijn kennis in mijn eigen woorden te verwerken en de derde oefening te doen.
Moet iedereen nu leider worden? Wel als je succes wilt hebben. Je zorgt dat je een doel voor ogen hebt, verzamelt een groep mensen om je heen die je steunen in het bereiken van dat welbewuste doel en aan die mensen geef je leiding.