Vandaag pak ik de reeks blogs met de tau te stjing als bron van inspiratie weer op. We zijn bij de 29ste les, die begint met de woorden: Als een mens de wereld in handen wil nemen, zie ik in dat hij daartoe gedwongen moet zijn. Want de wereld is een vat: ze kan niet gevormd worden, nog worden gedwongen.
Het is altijd weer even worstelen met de wijsheid uit het oosten, maar terwijl ik dit lees, realiseer ik mij dat ik vaak tervergeefs probeer de wereld naar mijn hand te zetten. Vaak omdat zaken niet zo verliepen als ik verwachtte, ik ging dan de strijd aan met de mensen in mijn omgeving. Het was alsof zij mij dwongen om zo te reageren, vaak was dat eerder afbrekend dan opbouwend. Daarnaast leverde het ook niet op wat ik wou. Een verstoorde relatie in mijn perceptie was het resultaat. Mijn invloed op de complexe gebeurtenissen om mij heen is nagenoeg nihil. De wereld is niet te vormen door de enkeling! Een bevrijdende gedachte want als het niet kan, dan moet het ook niet meer.
Ik lees verder: Wie haar vervormt, beschadigt haar. Helemaal wanneer je volhardt in je streven de wereld naar je hand te zetten! Je kunt er op rekenen dat wanneer je dat doet dat je jouw wereld beschadigt. Fysiek, denk maar eens aan de duurzaamheidsvraagstukken waarvoor we staan. Sociaal, wanneer je mensen manipuleert om jouw zin te doen. Mentaal, wanneer je zelfbeeld afwijkend is van wie je werkelijk bent. De tekst gaat verder met: Daarom vervormt de wijze haar niet, en beschadigt haar dus evenmin; hij dwingt haar niet, en verliest haar dus niet. Meestal wanneer ik mijn wereld wil veranderen is dat omdat ik iets wil wat niet bestaat en wat ik naar mijn hand wil zetten. Resultaat: je raakt verder van je doel dan ooit.
De Oosterse manier van denken is zo fundamenteel anders als we hier in het Westen gewoon zijn. Voor mij helpt het bij het ontwikkelen van mijn creatieve vermogens. Ook helpt het mij van het taboe op passiviteit. In een tijd waarin zoveel mensen leiden aan burn-out klachten is het wachten en niet doen een welkome afwisseling die ik je van harte kan aanbevelen. Een aantal regels overslaande eindig ik met de slotzin: Daarom vermijdt de wijze overdaad, verkwisting en uitspattingen. Deze tekst die al zo’n 2500 jaar oud is geeft het mentale DNA van de hele LEAN gedachte door, fascinerend.