We zijn aan het eind gekomen, lees eerst de vorige zeven blogs van dit gedachtenexperiment. Projectmanagement is van de ondergang gered. Ik ben alleen niet helemaal zeker of we het dan nog wel projectmanagement zouden moeten noemen. Maar de gemeenschap heeft nu in mijn gedachten een masale paradigmaverschuiving doorgemaakt. Mogelijk een die die van de agile beweging overstijgt. Laten we eens kijken wat er dan veranderd zou kunnen zijn:

• Iedereen wil waardevol zijn en blijven voor een ander die hij belangrijk vindt.
• Men onderneemt met wat men heeft, niet met wat men nodig heeft.
• Er zijn systemen van zelfsturing die in lijn zijn met waar een organisatie naar toe moet.
• Processen zijn vloeibaar en passen zich aan de omstandigheden aan.
• Mensen gaan zowel emotioneel als zakelijk met elkaar om.
• Het leiderschap is gedeeld, management doen we samen.
• We netwerken om iets te brengen.
• We accepteren de onzekerheid en omarmen verandering.
• We stellen leerdoelen in plaats van prestatiedoelen.
• Organisaties zijn als steden met verschillende families.
• Besluitvorming komt democratisch tot stand tussen betrokkenen.
• Wat we doen en wat we leveren is door en door duurzaam.
• Gedragsregels zijn vervangen door deugden.
• ….

Ik zou nog wel heel lang door kunnen gaan, maar waarschijnlijk kun jezelf ook wel met suggesties komen. Hoe mooi zou dit zijn. Haalbaar? Ik denk het wel. Realistisch? Geen flauw idee, maar je moet toch iets hebben om naar uit te zien.