In de vorige drie blogs heb ik je meegenomen in een gedachtenexperiment waarin we samen projectmanagement van de ondergang gaan redden. Want om een transitie succesvol op gang te brengen is er een gevoel voor urgentie nodig. Door te stellen dat wanneer er niets verandert in de projectmanagementgemeenschap heb ik een crisis veroorzaakt, heb ik allen die hun professionele identiteit aan die van projectmanager hangen angstig gemaakt. Dat werd hoog tijd want als je denkt dat jouw beroep niet in gevaar is dan heb je het goed mis. We hebben in gedachten een leidende coalitie gevormd van zes onbekende mensen uit IPMA, PMI en de BPUG, zij hebben een visie ontwikkeld en die gaan wij met hen communiceren.

Want dames en heren, wat in het oude paradigma onder communiceren werd verstaan dat is nu even iets anders. Want was het tot nu toe zo, dat het bestuur van een vereniging een visie bedacht en die dan mededeelde aan de leden en dacht dat ze dan communiceerden, dat is nu voorbij, communiceren is iets dat we samen doen. De visie die de zes gemaakt hebben komt in een WIKI te staan en ik droom dat minimaal vijfhonderd leden daarmee aan de slag gaan. De zes vertegenwoordigers worden nu opgenomen in de grotere gemeenschap en samen slijpen we de woorden fijn. Samen maken we een visie, communiceren is communie, het is gemeenschap en de WIKI is daar het instrument bij uitstek voor.

Communiceren is met elkaar in gesprek gaan, er ontstaan op onderdelen interessegroepen die dat verder uitdelen. Kennis en wijsheid wordt gedeeld. On-line wordt er geen discussie maar een dialoog gevoerd. Mensen zijn nieuwsgierig naar elkaar in plaats van gericht op het eigen gelijk. Met waarderende vragen leren we onze gemeenschappelijke missie kennen en ontdekken we waar we met z’n allen naar toe willen. Een gemeenschappelijke visie opbouwen, het is al zo oud als dat Peter Senge zijn vijf disciplines van een lerende organisatie opschreef.

Droom met mij verder, een gemeenschap waar dialoog de primaire communicatievorm is, die floreert, die een overvloed aan vrijwilligers kent die voor hun passie gaan. Betere mensen voor een betere wereld. In die visie onderschrijven wij dat we de best-practice de deur wijzen en zoeken naar nieuwe wegen die betere resultaten op leveren voor de mensen die bij onze projecten betrokken zijn. We zijn agnostisch van aard en verwerpen elke vorm van zelfgenoegzaamheid, we zijn er niet om processen te ontwikkelen die zeggen wat mensen moeten doen, nee in tegendeel wij de gemeenschap wij bekrachtigen juist de leden uit ons midden.