Cultuur is net een moeras met een bodem, je verdrinkt niet, maar het is ook onmogelijk om er uit te komen. In de software ontwikkeling hebben we Agile werken uitgevonden en massaal geadopteerd. Maar werkt het? Dat is nog maar de vraag. Met grote voortvarendheid, aangemoedigd door de verkopers van trainingen en de daarbij behorende certificeringen, hebben we het ene na het andere raamwerk geïmplementeerd. De minst gelezen paragrafen waren die over de waarden en principes. Want cultuur is een moeras, het zuigt je altijd weer terug de blubber in. Als domme idioten hebben we de principes overgeslagen en zijn we raamwerken gaan implementeren alsof het processen en procedures waren.

Eén van de principes van agile werken is dat de business en ontwikkelaars dagelijks met elkaar samenwerken. Dit is een cultuur vereiste! Vele malen belangrijker dan of er nu een of meerdere backlogs zijn. Ook of er nu wel of niet projectmanagers welkom zijn doet er veel minder toe. Nee, samenwerking tussen de business en de ontwikkelaars op dagelijkse basis dat is veel essentiëler. Of het daarna nog nodig is om scrum te werken is nog maar de vraag. Maar samenwerking is een vereiste.

Dit brengt mij op de kop van deze blog. Een manier om agile werken te vernietigen is om de organisatie zo in te richten dat de business en de ontwikkelaars niet op een dagelijkse basis kunnen samenwerken. Bijvoorbeeld door ze vol te stoppen met werkzaamheden waardoor ze daar geen tijd voor hebben. Ik heb het al eens eerder gezegd, maar wanneer je mensen meer dan 80% van hun tijd volstopt met werk, dat alles in de hele keten veel langer gaat duren.

Als het niet lukt om mensen vrij te maken zodanig dat de business en de ontwikkelaars op dagelijkse manier samenwerken, dan heb je bij voorbaat agile werken al vernietigd.