Een #agile revolutie van #transparantie

Ik denk in deze serie blogs over agility in de breedste zin van het woord. Mijn inspiratiebron is het boek ‘Cannibals with forks’ zo’n twintig jaar geleden geschreven door John Elkington. Het is de klassieker over de triple-bottom-line. Hij noemt zeven grote revoluties dit is de derde die van TRANSPARANTIE.

Laat dit nu ook een van de waarden van agile werken zijn. Maar ik wil hier wel een stap verder gaan dan wat in de meeste agile literatuur als transparant wordt beschouwd.

Bij agile werken zorgen we ervoor dat voor iedereen informatie zichtbaar in de ruimte aanwezig is. Het scrumboard is daar een voorbeeld van, de zogenaamde informatieradiatoren. Echter je kunt in de organisatie transparant zijn, maar dat wil nog niet zeggen dat je dat in de maatschappij ook bent. Agility zorgt ervoor dat organisaties kunnen reageren op veranderingen in de omgeving. Of dit nu marktomstandigheden zijn (het economisch perspectief), aspecten met het milieu (het perspectief van de leefomgeving), of maatschappelijke ontwikkelingen (het sociale aspect), het zijn alle zaken waar een organisatie op moet kunnen reageren.

Dat betekent dat interne transparantie niet voldoende is. De organisatie zal ook haar plannen, haar effecten op alle drie van de triple-bottom-line moeten delen met haar belanghebbenden. Je kunt alleen wendbaar zijn wanneer je informatie met de omgeving uitwisselt. Wanneer je je voorneemt om dat te doen moet je een actieve meerzijdige dialoog aan gaan met alle partijen die je beïnvloedt. Het sociale- en leefomgevingsaspect stimuleren je om over je producten lange termijn gericht te denken. Niet een waardestroom die start bij de order en eindigt bij de levering, maar een die de hele levenscyclus in ogenschouw neemt. Van de wieg tot het graf.

De klimaatdoelstellingen waarover zoveel te doen is, zijn een goede stap, maar beter nog is het wanneer organisaties zelf veel grotere stappen zetten, nog voordat de overheid deze gaat afdwingen. Het zou mij niet verbazen dat de overheid eerst duurzaamheid bij haar burgers gaat afdwingen, pas daarna komt het bedrijfsleven aan de orde. Dat is te laat, organisaties zullen hun verantwoordelijkheid nu al moeten nemen. De wraak van de consument zal groot zijn op de bedrijven die dit niet hebben gedaan.

Daarom is het voor organisaties beter zich vrijwillig te bekeren en transparant te worden. Op die manier herstellen zij het verloren vertrouwen en zullen zij in plaats van boos-, weldoeners worden.

Ook dat is agile leiderschap.