Het kon natuurlijk niet uitblijven, de commissie die zijn bevindingen over ICT bij de overheid presenteert, en al heel snel vliegen je de tweets, en posts op de sociale media om de oren (of ogen). Iedereen weet het beter, en natuurlijk zijn we verontwaardigd hoe de voorzitter van de tweede kamer demonstreert hoever ict van de doorsnee mens afstaat. Gelukkig voor haar hebben we de nog veel dringender kwestie van Zwarte Piet.
Het gemak waarmee voor de hand liggende, populistische en zeer simplistische oplossingen worden voorgesteld, is stuitend en exemplarisch voor zowel de staat van het vak als dat van de projectmanagers en consultants op dat gebied. Ik ben daar één van, al meer dan dertig jaar. Om de een of andere reden is het mij en mijn collega’tain’tniet gelukt om duidelijk te maken hoe je op een competente wijze projecten uitvoert.
Het enige waar we steeds weer goed in zijn, is het spreekwoordelijke paard achter de wagen te spannen en zeggen dat we het allemaal hebben zien aankomen en dat men toch maar naar ons had moeten luisteren. Maar wacht eens, zijn wij niet diezelfde consultants en projectmanagers die al jaren zeggen hoe het moet. In hoeveel commissies hiervoor hebben wij niet opgetreden. Zijn wij niet de jongens en meisjes die de grote broeken en rokken aantrekken en steeds weer op nieuw projecten accepteren.
Ook bij de commissie Elias is het ons weer gelukt om te wijzen op de misleidende Chaos rapporten, die niet veel meer aantonen dan dat projecten gewoon de wetten van de kansberekening volgen en er vanuit die blik niet zoveel aan de hand is. Daarnaast hebben goeroes ons overtuigd dat er bij de overheid onvoldoende expertise is. Laat me niet lachen, veel externe consultants gaan al met een vooroordeel het departement op. Waarom bijt je de hand die je voedt? Is het een wonder als je met een rode bril kijkt, vertaal je snel elke fout in het oordeel incompetentie.
Ik denk dat er niet zoveel mis is met projecten in de overheid. Ja er zijn overschrijdingen, en ja zaken lopen nogal eens anders dan verwacht. Maar gezien de politiek, en gezien de nieuwsgeile media, en gezien inspraakprocedures, zijn projecten bij de overheid oneindig veel complexer dan de gemiddelde consultant wil toegeven. Maar zolang het gemiddelde ego van de consultant groter is dan het project complex is, is een werkelijke oplossing ver te zoeken.
Ik denk niet dat een Ministerie van ICT alles gaat oplossen, ook is het mij te makkelijk om te zeggen dan maar geen grote projecten meer. Of dat we, ja zowaar het staat in het rapport dat Agile een oplossing is. Op naar de volgende methode, we zijn nog aan het bijkomen van de PRINCE2 terreur.
Ik denk dat het in feite er op neer komt dat we in ons aanmodderen steeds gericht moeten zijn op kleine stapjes van verbeteringen te zetten. Daar is geen methode voor nodig, maar wel de wil om competent te worden in alles wat je doet. Ik denk dat ik als individu aanspreekbaar moet zijn op mijn falen, ik denk dat we die cultuur van boven naar beneden in onze samenleving moeten scheppen, met zijn allen natuurlijk. Een positieve cultuur, één waar we ons richten op ontwikkeling in plaats van controle. Dat denk ik is de werkelijke weg naar beheersing van projecten.