Ben jij een mislukking?

(c) Canstockphoto, Mishchenko

Ik zie een nieuwe trend en ben benieuwd of jij hem ook al hebt gespot. Mensen die op sociale media openlijk voor hun fouten of falen uitkomen. Het fascineert mij enorm en ik merk dat het op de een of de andere manier in mijn allergiezone zit. Ligt dit nu aan mij? Maar wat bezielt je om breed uit te meten hoe je een bepaalde keer op je snufferd bent gegaan? Waarom zou je jezelf overgeven aan een dergelijke vorm van publieke zelfkastijding. Heb je dan zo een laag gevoel van eigenwaarde? Of heb je er een andere bedoeling mee.

Een ding bereik je er wel en dat is dat het op de een of andere manier vertrouwen wekt. Immers mensen die openlijk voor hun fouten uitkomen, moeten wel heel wijs zijn. Dat zijn immers professionals die ergens iets van leren. Is het gezegde niet ‘faal snel, leer nog sneller’? Ja dat is zo, echter daar ligt de nadruk op het leren in plaats van op het falen. Bovendien heeft dit te maken met het werk wat we in teams doen in plaats van met het individu. Ook heeft het te maken met doelbewuste experimenten en niet met wat we ronduit geblunder kunnen noemen.

Als jij projectmanager bent en je hebt een keer een project verprutst omdat je het hebt nagelaten een risicoplan te maken of een stakeholderanalyse te doen, dan heb je het niet alleen verprutst maar ben je nog een prutser ook. Als ik jou was zou ik dat angstvallig stilhouden en hopen dat men je niet als bedrieger ontmaskert. Dit soort bekentenissen zijn mooi in een ideale wereld. Alleen daar leven we niet in. Kortom als het niemand opvalt, raad ik je aan om gewoon je mond te houden.

Realiseer je dat het meeste succes of falen meer op toeval berust en aan de omstandigheden is te wijten dan dat jij daar de oorzaak van bent. Het enige wat je kunt doen, is slim op de situatie inspelen. Maar beïnvloeden? Vergeet het maar. Wanneer de zaken complex zijn, is jouw invloed nagenoeg nul. Kortom wanneer je trots je falen bekent en de lessen daarvan met je toehoorders deelt, heeft dat weinig toegevoegde waarde. De volgende keer is er een andere situatie, zijn de krachten anders verdeeld en hebben de lessen die denkt geleerd te hebben weinig toegevoegde waard.

Kunnen we dan niets leren uit ‘falen’? Natuurlijk wel, maar alleen wanneer het een gevolg is van een weloverwogen experiment. We gaan iets proberen, voorspellen vooraf wanneer het faalt of slaagt, beschrijven de onderliggende logica en voeren het experiment uit. Wanneer je dan faalt, heb je iets geleerd, maar alleen dan. Al het andere is goedbedoeld gepruts.