Ik kwam een berichtje tegen waarin de bijna nieuwe president van de Verenigde Staten een slim advies gaf: als je wilt dat niemand het leest verstuur dan je bericht per brief en verzendt deze per koerier. Dat is toch eens slim, ik had het zelf kunnen bedenken. In plaats van de WhatsApp, gewoon een briefkaart naar mijn vrienden en kennissen om een afspraak te maken. Niet per telefoon natuurlijk want die kan getapt worden. Helemaal in Nederland, want daar tappen we wat af en niet alleen bier. Neen, onze overheid schijnt tapkampioen te zijn en neemt onze privacy niet zo nauw (Kamer kiest voor wet vol achterdeuren). Dit allemaal om ons te beschermen tegen een terroristische aanslag en daar wil je als privacyminnende burger toch geen verantwoordelijkheid voor dragen.

Donald Trump heeft mij nu geadviseerd om gewoon alle gevoelige zaken per brief te doen, zeker wanneer het gaat over dingen die ik te verbergen heb. Nu heb ik niets te verbergen, maar ik wil wel een heleboel dingen verbergen voor mijn overheid, enkel en alleen omdat het hen geen ene moer aangaat.

Laten we eens een gedachten experiment doen. Trumps advies en de Nederlandse overheid die mij zonodig moet beschermen.

Doordat we met zijn allen ineens niet meer appen en mailen maar met gesloten enveloppen met elkaar communiceren. Het postbedrijf is geen overheidsorgaan meer, dus hoe komt de AIVD aan haar intelligence? Infiltreren onder de postbodes? Ineens krijg ik brieven die geopend zijn, dan ga ik ze verzegelen. Drones die vanuit de lucht over mijn rug kijken wat ik schrijf. Mijn hemel, wat een distopie gaat dat worden. Of, leven wij er al in. Want mijn overheid is datageil, ze bewaart, ze hackt en met succes, want we hebben nog geen enkele terroristische aanslag gehad. Of dat aan mijn dataverzamelend overheid ligt, of aan het feit dat mensen het hier heel goed hebben dat weet ik niet, dat lijkt me iets voor een andere blog.