Agile met een grote A is een hypothese niet meer dan dat

Nog twee dagen voordat ik de workshop Agile met een grote A tijdens het jaarcongres van IPMA faciliteer. Tijdens de voorbereiding en het schrijven van deze blogs besef ik heel goed dat Agile met een grote A ook niets meer is dan een hypothese. Het feit dat ik het benoem, wil nog niet zeggen dat het ook bestaat. Ook het feit dat ik stel dat het een allesomvattende niet op schrift te stellen filosofie over organiseren is, maakt het iets dat onmogelijk te toetsen is.

Na het schrijven van deze reeks kom ik tot de conclusie dat mijn definitie van Agile met een grote A hierdoor niet helemaal correct is. Ik zal hem herformuleren:

Het is een allesomvattend filosoferen over organiseren, die steeds het beste wat we hebben als uitgangspunt neemt en empirisch toetst in welke mate het voldoet aan de behoefte van het moment.

Agile met een grote A is niet een entiteit op zichzelf, maar iets dat we doen in een grote groep mensen die nadenken over hoe wij op dit moment in de tijd het beste kunnen organiseren. Het is een vorm van organiseren: denken, doen, toetsen en door blijven denken.

Ik zoek 150 mensen om dit allesomvattende filosoferen mee te beginnen. Het denkproces dat deze filosofen op gang brengen gaat hun organisaties ingrijpend veranderen. Want hun filosoferen blijft niet beperkt tot het Vrije Agile Denkers Netwerk! Integendeel zij zetten het denken voort in hun afzonderlijke organisaties, zodat ook de laatste schakel, het empirisch toetsen, in de praktijk wordt gebracht.

Ik zou het geweldig vinden wanneer jij daaraan mee wil doen. Ik hoop dat ik je zien op 1 november om 11:30 tijdens het jaarcongres van IPMA.