Immigranten

Ik ben een interessant boek aan het lezen van Martha Nussbaum, het draagt de titel “De nieuwe religieuze intolerantie. Een uitweg uit de politiek van de angst”. Wie meer van haar gelezen heeft, weet dat hij een goed onderbouwde stellingname gepaard met een prettige schrijfstijl kan verwachten. De inhoud van het boek maakt de belofte van een uitweg waar. Maar dat is niet het onderwerp van deze blog. Er is een zin die mij aan het denken zette, omdat deze een ander licht wierp op de kwestie van religieuze tolerantie. Ik vind dat ieder mens vrij moet zijn om zijn geloof op die manier te beleven waarbij hij zich prettig voelt. Uiteraard zolang hij daar anderen maar niet kwaad mee doet. Voor mij is dat een kwestie van fatsoen, of je nu hindoe, jood, christen of moslim bent, doe wat jij denkt dat je religieuze plicht is. Ik vind het uitstekend wanneer je mij of mijn vrouw geen hand schudt, of wanneer je op zondag naar de kerk gaat, zolang je je medemens maar geen kwaad doet. 

De zin die ik bedoel is deze: … de nieuwe immigranten zijn zo talrijk dat ze niet eeuwenlang dezelfde beledigingen over zich heen kunnen krijgen als de joden zonder dat dat enorme maatschappelijke opschudding veroorzaakt. (blz. 79).

Er is een krant die spreekt over een asielplaag, dat is ooit over de joden ook gezegd. Er is een vermoeden dat alle moslims een complot smeden om werelddominatie te bereiken, dat is ooit over de joden ook gezegd. Het is mij nooit helemaal duidelijk geworden waarom wij een Joods-Christelijke traditie hebben, want de joden hebben in de geschiedenis niet veel heil van die christelijke traditie ervaren. Uiteraard met als dieptepunt de industriële moord op zes miljoen van hen gedurende de 20ste eeuw. Nu is het altijd gevaarlijk om te vergelijken en mogelijk beschuldig je mij van een Godwin. Maar ik zie niet in waarom deze constatering zou betekenen dat we niets van de geschiedenis mogen leren. De vergelijking gaat overigens mank omdat de joden met veel minder waren dan alle nieuwe immigranten. Dit brengt me op dat deel van de zin die een extra reden toevoegt aan de reden om je niet te bemoeien met wijze waarom mensen, in dit geval immigranten, invulling geven aan hun spirituele gevoelens. Het is enkel en alleen eigenbelang. 

Denk je werkelijk dat mensen het pikken wanneer zij in een hoek worden gezet door de “autochtone” Nederlander? De politiek is de afgelopen jaren steeds onfatsoenlijker geworden. Er zijn zelfs rechtzaken geweest tegen een politicus die verdacht (en veroordeeld) werd voor haatzaaien. Zou jij als je radicale gedachten hebt niet radicaliseren wanneer je steeds weer opnieuw hoort dat je niet deugd? Een groot deel van de problematiek hebben we over onszelf afgeroepen, laat ik een aantal voorbeelden noemen:

  • Om een goede opbouw van een samenleving te hebben, is er per stelletje gemiddeld 2,1 kind nodig. Dat halen we bij lange na niet. Immigratie is een oplossing om het tekort op de arbeidsmarkt aan te vullen.
  • De aarde warmt op en de gebieden rond de evenaar verschralen, mensen trekken naar het noorden (Europa) omdat ze net als elke ingezetene in Nederland op zoek zijn naar geluk. Misschien zouden we wat meer kunnen doen tegen de opwarming.
  • Door een doorlopende stroom van beledigingen, onmogelijke inburgingseisen, boerka verboden en ga zo maar door, maken we het deze nieuwkomers niet makkelijk om te integreren. Niet in de rij van Albert Heijn gaan staan omdat de caissière een hoofddoekje draagt al helemaal niet.

Het eigenbelang dat we hebben, is dat dit autochtone ‘eigen volk eerst’ gedrag tot maatschappelijke onrust zal leiden. Politici zullen dan zonder twijfel zeggen: “Zie je wel, we zeiden het toch!”. Maar dat is flauw, want door alle retoriek zijn zij zelf de oorzaak van de vervulling van hun eigen profetie geweest. We hebben er daarom belang bij om de toon van het debat weer fatsoenlijk te maken om zo de vervulling van de profetie te verhinderen, dat is de opdracht aan de Nederlander. Maar er is nog een opdracht!

Wanneer jouw heilige boek spreekt over het stenigen van overspeligen en homosexuelen, wanneer dit opdraagt om heiligdommen van andere religies te vernietigen, wanneer het de dood beveelt aan volgelingen van een ander geloof dan de jouwe, besef dan goed dat jouw God misschien onveranderlijk is, de samenleving dat niet is. Heilige boeken moeten keer op keer geherinterpreteerd worden aan de tijd en de situatie waarin wij ons bevinden. De principes zijn eeuwig, de uitwerking nooit.

Dit is de boodschap die de werkelijke leiders van ons land moeten uitdragen. Niet een van je moet je volledig aanpassen, maar houd vast aan je eigen principes, maar verwacht niet dat die universeel zijn!

‘Project’ is een moeizaam woord

Er is strijd gaande die gaat over de verdeling van de arbeid in niet routinematige werkzaamheden. Een jaar geleden zou ik nog ‘projecten’ geschreven hebben, maar bewust vermijd ik nu dat woord. Waarom? Omdat ik het een moeizaam begrip vind, het wordt te pas en te onpas gebruikt waardoor het veel van zijn betekenis verliest. Daarnaast bestaat een project niet, het is een gedachtenconstruct, iets wat ik al enige tijd geleden heb beargumenteerd in een aantal blogs:

We zien hoe grote organisaties op dit moment veel projectmanagers boventallig plaatsen, voor de mensen die dit betreft, helemaal wanneer je er je professie van hebt gemaakt, is dit natuurlijk een professioneel drama. Want wat moet je dan? Als er ineens geen projecten meer zijn om te managen. Je kunt natuurlijk altijd ontkennen.

Toch is deze ontwikkeling niet zo vreemd. Eerlijkheidshalve heb ik hem niet zien aankomen, maar als de schellen van je ogen vallen dan zie je deze ontwikkeling op meerdere plaatsen en niet alleen in de IT. Het is niet iets wat in de nabije toekomst gaat gebeuren, het is iets dat al gaande is. Je kunt zelfs beargumenteren dat projectmanagement geeneens een vak is. Dit is prachtig gedaan door Giammalvo (download de PDF), het is waarschijnlijker geen dan wel een professie is zijn conclusie. Wat is het dan wel? Een manier van iets leveren, maar daar houdt het dan wel mee op. Dus projecten bestaan niet, projectmanagement is geen vak, maar projectmanagement is wel een verzameling methoden en technieken om iets te leveren.

Wat zien we nog meer? Ik zei het al, het is een strijd om de ‘arbeidskoek’ te verdelen en ook de opleidingsbudgetten. PRINCE2 heeft een Agile variant, binnenkort komt er een nieuwe (2017) versie uit die zonder twijfel van alles zal proberen om het onderscheid tussen Agile en PRINCE2 zo klein mogelijk te houden. Uiteraard met een verwijzing dat je de bestaande PRINCE2 investering veiligstelt. Een zin die getuigt van een groot investeringsanalfabetisme, omdat je bij elke nieuwe investering nooit terugkijkt naar reeds gemaakte kosten. SUNK COSTS heet dat. Als u verantwoordelijk bent voor opleiding realiseer dan dat dit niets meer en minder is dan een verkoopargument. De Amerikaanse projectpanagement vereniging PMI is Axelos (de eigenaar van PRINCE2) voorgegaan en heeft zeer kundig Agile ingekapseld in haar aanpak zoals ze die in hun guide to the project management body of knowledge hebben beschreven. Van alle certificeringsstelsels heeft IPMA denk ik de meeste kansen om de toets der tijd te doorstaan, omdat het over competentie en niet enkel kennis gaat. Echter alleen wanneer zij de strikte definitie van een project loslaat. Maar ook moet zij alle competentie elementen beschreven in het praktijk (practice) gedeelte onafhankelijk maken van ‘traditioneel’ projectmanagement. Over het onderscheid tussen klassiek en niet klassiek projectmanagement heb ik al eens eerder geschreven (dat vind je hier), merk overigens op dat mijn gedachten zich verder hebben ontwikkeld.

Er bestaan geen projecten, projectmanager is (nog) geen vak en er zijn enkel projectmanagementtechnieken. Het zijn technieken die het mogelijk maken om een niet routinematige klus, uitgevoerd door een multidisciplinair team, te managen. De mensen die dit managen doen veel meer dan een “scope” over de schutting gooien, het zijn mensen die zorgen dat een organisatie resultaten behaalt. In die zin is de term resultaatmanagement die sommige organisaties in Nederland hanteren nog niet eens zo’twereslechte naam. Want laten we eerlijk zijn, wanneer je opdrachtgever bent, dan wil je vooral resultaten zien? We zijn op zoek naar mensen die niet routinematige werkzaamheden tot blijvende resultaten weten te brengen!

Waarom ik bezorgd ben, meneer Rutte

Een brief van de premier, u weet wel, die meneer die zegt dat je maar moet vertrekken als het je niet zint in Nederland. Ik weet niet waar hij woont, maar niet in mijn Nederland. In onze buurt is iedereen tevreden en gelukkig. Weliswaar gaan we niet met pannetje soep bij elkaar langs, want daar hebben we de opwarmmaaltijden of de besteldienstapp voor. Ook hangen bij ons de touwjes niet uit de brievenbus. Maar we zijn wel tevreden en gelukkig. Niet bang voor terroristen. Wij zijn helemaal niet bezorgd, meneer Rutte.

Ik weet niet welke communicatiespecialist uw partij in dienst heeft, maar het schrijven van deze open brief is een misser. Ik zou hem op staande voet ontslaan. Wat een grenzeloze triestheid. Wat denkt u wel, dat ik dom ben? Kennelijk leest u de Telegraaf die elk incident tot grote proporties opblaast. Kennelijk volgt u het geklaag op twitter. Denkt u nu werkelijk dat mensen associaler zijn geworden? Hooguit wat assertiever, maar niet associaler. De Nederlandse autorijder is al zolang ik auto rijd zeer agressief in het verkeer, maar of het erger wordt dat betwijfel ik. Ik denk dat het juist beter wordt. De Nederlandse man is lang niet zo sexistisch als hij in de zestiger jaren was. Dus dat met die korte rokjes valt wel mee.  Nederland is een fijn land om te leven. 

Hou toch eens op met dat gezever over de hardwerkende Nederlander. De meeste mensen werken netjes van negen tot vijf om zich na de vaste lasten betaald te hebben, te kunnen ontspannen. Verder zijn we kampioen deeltijdwerken, dus het valt allemaal wel mee. Onze kinderen zijn het gelukkigste van de hele wereld, dus wat opvoeden betreft zit het ook wel goed. De jeugd drinkt minder, gebruikt minder drugs, zo’twere45% van de beroepsbevolking is hoger opgeleid. Ik begrijp echt niet waar u het over heeft. Typisch een voorbeeld van de glazen haagse stolp waar u en u collega’tain’tonder leeft.

Toch ben ik bezorgd, meneer de premier. Omdat uw soort, politici, mij doorlopend bang maken. Mij vertellen dat de dreiging substantieel is. Die brief van u die maakt mij bang, want is er nu iets aan de hand in Nederland? U maakt mij bang doordat u het taalgebruik van Wilders een beetje overneemt. Paniekzaaier. Helemaal uw partij, waarop ik vaak gestemd heb, waarvan prominente leden durven te zeggen dat onze samenleving superieur is aan alle anderen. Ik vind het stotend? Ik ben zeer ontevreden hoe uw collegas zich gedragen.

Moet ik dan weg? Dat was immers uw suggestie, lekker hoor mijn premier. Nee dat denk ik niet ik blijf want ik ben een Nederlander en gelukkig mag ik stemmen. Een stem die u verspeeld hebt. Het is nog maar de vraag wie blijven mag.