Verkiezingsblog 2 – De rechtstaat

Ik kom er voor uit, ik ben zwevend en weet nog niet op wie ik ga stemmen. Een ding weet ik wel, ik stem op iemand die de rechtstaat respecteert en deze niet probeert te ondermijnen. Ik ben van mening dat een van de mooie dingen die onze geschiedenis heeft voortgebracht onze rechtstaat is. Een land waar de overheid haar eigen wetten respecteert, een land waar het streven is om iedereen gelijk te behandelen, hoe moeilijk dit soms ook te verteren is.

Wat betekent dit nu concreet voor de wijze waarop ik mijn keuze ga bepalen? Degene die mijn stem verdient, moet:

  • De scheiding der machten respecteren.
  • Emotie uit de rechtzaal weren.
  • Kleine verbeteringen prefereren boven grote.

Respect voor de scheiding der machten

In Nederland hebben we ervoor gezorgd dat niemand alle macht naar zich toe kan trekken. We hebben een wetgevende, sprekende en uitvoerende macht. We hebben een regering, een tweede kamer die haar controleert en een eerste kamer die daar nog een een extra controleslag over heen doet. Dit zijn waardevolle instituten. We hebben een Centraal Bureau voor de Statistiek die cijfers presenteert, we hebben een rekenkamer en tal van adviesorganen die de leiders van ons land op de juiste koers houden. Deze veelheid aan instituties is een groot goed. Hoewel ze soms bureacratie en inefficiëntie tot gevolg hebben, vind ik dat een kleine prijs om een greep naar de macht te voorkomen.

Elke politicus die zich in de stoel van de rechter plaatst, die schamper over de rechter spreekt, die macht over de rechtspraak wil hebben, gaat bij mij een grens over. Ik zal niet op hem of haar stemmen. Ook niet wanneer de uitspraken uit domme naïviteit zijn ontstaan. Als je de essentie van de scheiding der machten niet begrijpt, ben je ongeschikt als politicus en ook nog gevaarlijk. Een politicus hoort zich niet, hoe verleidelijk ook, uit te spreken over strafmaat. Enkel en alleen omdat hij daar niet over gaat.

Emotie uit de rechtzaal

In het verlengde van het bovenstaande vind ik dat emotie uit de rechtszaal moet. In een beschaafde samenleving heeft wraak en vergelding geen plaats. Het is populair geworden om emotioneel te worden bij de vonnissen die rechters vellen. Slachtoffers die, begrijpelijk overigens, woedend reageren, met stoelen smijten. Politici die zich daar dan weer mee gaan bemoeien en strengere straffen gaan eisen. Ik heb al gezegd daar gaan politici niet over. Politici moeten het moeilijke verhaal vertellen, dat we het recht hebben uitbesteed aan de rechtbank. Emotie heeft geen plaats in de rechtzaal, daar gaat het over een objectief oordeel.

Ik vind ook niet dat slachtoffers of nabestaanden spreektijd zouden moeten krijgen, omdat dit oneerlijk is en de gelijke berechting in gevaar brengt. Immers stel dat we twee gelijke misdrijven hebben, zeg een moord. Het ene slachtoffer heeft nabestaanden die welbespraakt zijn, de ander heeft dat niet. Dader 1 heeft nu te maken met een nabestaande die uitspreekt hoe groot het verlies is, dader 2 heeft dat niet. Er bestaat nu een kans dat dader 1 voor hetzelfde vergrijp zwaarder gestraft wordt dan dader 2. Dat is oneerlijk, ik wil een rechtspraak die niet in het emotionele argument valt. Een politicus die dit in de rechtspraak wil incorpereren valt bij mij af, omdat ik voor een eerlijke rechtspraak ben.

Kleine verbeteringen

Soms denken politici dat we radicale veranderingen moeten doorvoeren. Wel de afgelopen periode hebben we een aantal van dat soort experimenten gezien. Iets met de politie, een stadsprovincie, ik meen mij te herinneren dat men Prorail ook weer in wil lijven. Ik heb het een beetje gehad met de stoere praat van politici die denken slagvaardig en resultaatgericht te zijn. Kleine veranderingen die het leven van mensen verbeteren zoek ik. Doorborduren op wat andere regeringen voor je hebben gedaan. Niet het roer om, maar het beste behouden en kleine verbeteringen toevoegen. Op die manier blijft het voor de burger ook begrijpbaar.

Er is momenteel een mythe in omloop die stelt dat het huidige systeem verrot is en er zijn partijen die dat helemaal willen veranderen. Die de burger meer macht willen geven, meer inspraak om zo de burger te betrekken bij de politiek. Nog meer referenda, moet je eens zien wat voor een bende de afgelopen referenda hebben veroorzaakt. Kijk eens naar de BREXIT, of naar ons eigen Mickey Mouse Oekraine referendum, beiden tenenkrommend. Heren en dames politici, als u zich gedraagt en gewoon luistert dan zijn er geen grote veranderingen in het kiesstelsel nodig, dan is de kloof zo overbrugd. Op politici die onze democratie drastisch willen veranderen, zal ik niet stemmen. Ik wil dat de bestaande instituties in stand blijven om zo onze rechtstaat te behouden.