Ik zal het maar direct zeggen, ik ben straks blij als december voorbij is. De reden? Ik ben het jaarlijkse gezeik (sorry) over de vermeende teloorgang van de Nederlandse cultuur spuugzat (nogmaals sorry). Wat een onvoorstelbaar triest volk (voor de derde keer sorry) zijn we aan het worden. In november begin het jaarlijkse ritueel van onze door politici geroemde superiore cultuur: de zwarte piet discussie. Politieagenten die op demonstranten staan in te beuken, waar hebben we dat vaker gezien? De burgemeester die de ME verordeneerde bij de intocht van Sinterklaas heeft het einde van de Sint als kinderfeest ingeluid. Niet de demonstranten, maar u meneer de burgemeester! Dit jaar is er iets nieuws bijgekomen een minister president die het tot onze cultuur vindt horen dat je mensen prettige kerstdagen wenst inplaats van prettige feestdagen. Ik weet niet wat die man bezielt, maar een week daarvoor kwam het CBS nog met een bericht dat er in Nederland meer mensen niet dan wel ergens in geloven. Een groot deel van ons volk heeft geen flauw idee waar kerst nog over gaat. Gemiddeld denken we dat bijna 40% van de bevolking moslim is, terwijl dit in werkelijkheid maar 6% is en het merendeel daarvan vredelievend is. Ja, er zijn wat problemen met jongeren met Marokkaanse ouders, maar die zijn er ook met cokesnuivende christenjongeren op de Veluwe. Kortom wat is het probleem? Ik vind politici die spreken over nepparlementen en neprechters wanneer zij hun zin niet krijgen en nee stemmers die van een raadgevend een correctief referendum willen maken een veel groter probleem.
TOT ZOVER DE ONGENUANCEERDE UITSPATTING VAN MIJN NEDERLANDS DECEMBER GEVOEL.
In het publieke debat zijn we de draad kwijt geraakt en ik stel een tijd van bezinning voor. Waar zijn we mee bezig? Mag het een tandje minder misschien? De wereld is veranderd, het is langzaam gegaan en het is logisch dat wanneer je na verloop van tijd terugkijkt je vindt dat het allemaal snel is gegaan. We zijn erachter gekomen dat die gouden eeuw en de VOC naast voorspoed ook diepe littekens heeft achtergelaten bij een grote groep mensen. Het kapitalisme en de globalisering heeft welvaart gebracht maar ook de aarde uitgeput. Als je aardgas uit de grond pompt, krijg je aardbevingen, als je CO2 uitstoot smelt het ijs. Wanneer je met een vliegtuig naar je all-in resort in Turkije vliegt, moet je natuurlijk niet raar staan te kijken dat mensen uit Turkije ook naar Nederland kunnen vliegen. Ook wanneer je jezelf een oorlog in laat praten in een land waar je niets te zoeken hebt, moet je je niet verbazen dat mensen vluchten. Kortom, we waren er zelf bij, we stonden erbij en we keken erna.
EN NU, NU ZIJN WIJ BOOS! HEEL BOOS.
Maar met boosheid kom je niet verder. Met het zwarter maken van zwarte piet gaan we de uitdagingen van de 21ste eeuw niet overwinnen. Een van de effecten van democratie is dat we onze eigen leiders kiezen. Wanneer we boos worden op de mensen in Den Haag, dan zijn we boos op de effecten van onze eigen keuzes en ontlopen we onze verantwoordelijkheid. Dat is niet de juiste weg!
Volgend jaar zijn er verkiezingen. Wat kies jij? Kies je voor de boosheid of voor de samenwerking? Met boosheid ontlopen we onze verantwoordelijkheid, de samenwerking lijkt mij in ieder geval de prettigste manier. Hoe? Door samen te werken!